-
边塞虽云苦,久客亦有情。
况复饮啄多,相与若弟兄。
言别已两月,依依不能行。
昨日顾荒寺,犹云候层冰。
今晨寄声来,急促事长征。
-
忆初与子遇,我命如悬丝。
子时顾我泣,岂意共边陲。
三岁相形影,孤雁常双栖。
是夜足风雨,来将与我辞。
人情欲分手,先问后晤期。
-
空洞接混濛,其中有日月。
古哲亲至前,万象森以列。
草木共话言,死骨亦得活。
明和春山晖,严凝洒冰雪。
石池起层波,浩浩皆鲜血。
-
道傍见残菊,幽幽生意微。
落英沉无多,安能疗我饥。
折来置空鉼,共此秋风吹。
-
善乃恶之对,福兮祸所依。
所以学道人,恬淡贵自持。
只此一瓢水,世世以为期。
-
高林不择鸟,大海不择流。
流多海益深,鸟多林益稠。
达人贵胸襟,毋为细琐求。
-
道穷易感恩,况有一片意。
谈深忘夜寒,皎月从中起。
心期正未涯,人世薄于纸。
-
子规啼不息,中情谅无极。
鲜血流树枝,入地深一尺。
去去复何云,月来山寂寂。
-
片云起前山,飞来复飞去。
日夕众鸟栖,微风息庭树。
我心与之然,淡寂冥群虑。
-
巨鱼争洪波,细鳞集蹄涔。
巨细虽各别,共此朝暮心。
我生复何营,空林张素琴。
-
尘生在毫芒,人鬼莫能窥。
勿谓此纤纤,郁勃闭阳辉。
不见沧海流,其初涓滴微。
-
丈夫贵立志,万古只斯须。
举步稍旁顾,寸地阻前趋。
壮哉海岸人,蛟龙还其珠。
-
结交若如初,何必重雷陈。
学道若如初,释尊满界尘。
大法本无多,久长难得人。
-
行止镇相随,不识何面口。
自古称上贤,只此无先后。
可怜照镜人,迷头日狂走。
-
江海本无波,飙风不停吹。
我心与境接,日夜纷交驰。
若了心境幻,彼此不相知。
-
日用亦有限,世人重光辉。
心计苦不足,倏忽西日颓。
劳我一生力,营他眼前为。
-
形骸暂相托,保护尔何为。
一息苟不来,撇之去如遗。
君看捣药人,谁能白昼飞。
-
山翠亦有色,溪流亦是声。
居心苟不静,山水是非生。
请看金马门,谁辨浊与清。
-
有作必有受,须知无受者。
昔日与今时,互换形皆假。
稽首狮子尊,痴人徒嗟呀。
-
为恶祇自残,为善亦有数。
善恶皆幻生,劳劳成今古。
若识非幻者,无欣亦无恶。
[明]
? ~ ?
释函可的诗文全集
共 1504 诗文