-
炭热盘不觉,炭销盘不知。劝君且住不须去,盘当再热时。
-
盘中堆红炭,炭热人亦聚,炭销人亦去。人去留不住,住亦无意绪。
-
揖谢檐前钟,幸渠话未终,话终泣何穷。
-
捶碎檐前钟,十年刚把手,此别更难逢。
-
辛苦道傍井,辘轳无停时。
行路日千百,若个心相知。
-
九载不相闻,万里劳相寄。分明一照见肝肠,中间恍惚相思字。
-
快耕快锄,胡地霜多。今不努力,柰饥何。
-
姑姑姑,一月三夫,旧夫瘦小新夫粗。
-
呀呀呀,安得大日轮,照此海东涯。
-
鹊惜惜,多少新民不得食。
-
得过且过,身无毛,夜无窠。谁能留白日,莫使下沧波。
-
都恶都恶,不如沙漠,沙漠有冰犹可啄。
-
行不得哥哥,世无商王,谁开网罗。
-
一半着雪半映书,月来偏向山中庐。
如何不照城中路,晓夕茫茫无缓步。
-
山下溪横截行路,半冰半水马不渡。
山人难见声难闻,日暮微钟出白云。
-
山巍巍,雪霏霏。日夕随风栖涧石,夜寒和月照岩扉。
山杳杳,雪皎皎。雪在山头雪更高,山头有雪山逾老。
老僧爱雪兼爱山,岁岁山中自掩关。每到冬来必见雪,每到见雪必开颜。
我心与雪何相似,长欲空山抱雪死。纵令骨化定为冰,直至魂销应作水。
我常对雪寂无声,雪来见我如有情。昔日袁安今日子,相看相伴两忘形。
-
天上纷纷雪,山中树树花。尽道梅花胜似雪,我见雪花胜梅花。
梅花开必著梅树,雪花下来随所寓。不择高低长短枝,有风即去无风住。
纵使风吹树尽空,在地还与在树同。本来清白谁能污,一任飘飘无定踪。
梅花虽好能几日,开落荣枯情不一。君不见罗浮山下梅花村,师雄卧处生荆棘。
-
去年西家筑坟好,今年东家筑坟早。东家筑坟贴纸钱,已见西家犁作田。
田中又见生青草,几处种松能得老。前人白骨化为尘,重取和泥埋后人。
后人得埋且莫哀,君不见狐狸窟穴沙坡台。
-
桥上石,半是前人坟上碑。细想当年立碑日,儿孙罗列盛威仪。
重重种树重重护,岂料垫人脚下泥。车轮直辗题名处,牛蹄马足纷交驰。
传语后来人,刻浅莫刻深。刻浅模糊刻深在,长感千年行路心。
-
玉叶凋兮芳草枯,恨从君兮君又徂。君已徂兮妾生胡为乎,噫,妾今日死胡为乎。
[明]
? ~ ?
释函可的诗文全集
共 1504 诗文