[明]
? ~ ?
释函可的诗文全集
共 1504 诗文
-
云封八九十层,松盖百千万尺。
塔顶一双鹤栖,溪边两行虎迹。
-
野鼠每投案下,小禽近诉窗前。
即此是亦为政,山中无党无偏。
-
仄径积雪扫去,枯椿栏户推开。
今早矮檐鹊报,前山古洞猿来。
-
破屋老僧两个,古木寒鸦几枝。
前溪欲冻未冻,有人桥上行时。
-
日日山岚绕户,夜夜山风透篱。
日夜风岚几许,问著山翁不知。
-
月始出林尚小,钟来越涧渐微。
且留半户莫掩,少待片云未归。
-
一声林际天白,数点门外峰青。
昨夜雨来入梦,今朝叶落满庭。
-
奇哉吾辈犹在,绝域从他岁徂。
一片月明尽看,三更霜白重铺。
但能谈笑无倦,即与家乡不殊。
城晓乌啼客散,天高碛冷僧孤。
-
明月在天,塔影在地。
北风凄凄,惟吾与尔。
塔影在地,明月在天。
汝不我处,人谁汝怜。
汝惟一舌,我惟一脚。
-
佛不在木,念不在珠。
绵绵不断,无欠无馀。
厥色维紫,厥质维樗。
渠今即我,我不是渠。
永言数之,渠我如如。
-
耿耿双瞳,游于面间。
瞩人则易,瞩己则难。
勿谓无非,无非非至。
勿谓无知,人将瞩尔。
己非毋匿,人非毋刻。
-
塞草白,塞日黄。埋沙无老骨,挂树有饥肠。安得长风生此夕,尽吹残魄返其乡。
-
苦瓜苦,有时锄。侬心苦,无时无。黄蘖苦,有时枯。侬心苦,无时无。
若得侬心无苦时,长河无曲路无巇。
-
休语语,休言言,扁柴烧火叹无缘。
-
噫于戏,鱼鳔著水交不固。
-
柰何许,担水放白艚,到底充不去。
-
海舶来,海舶不来无剪裁。
海舶来,海舶不来饱难挨。
-
槿之言,若曰尔松太不情。孤直千年苦,何似一朝荣,松闻寂无声。
便使为薪灶下死,不愿开花世上荣。
-
斫却相思树,锄却金银花。世间自有好男子,何必嘈嘈老释迦。
-
大雪不得食,野雉马前飞。
少年惜泥弹,只用马鞭捶。
鞭捶死亦苦,其柰腹中饥。