-
尚被浮名诱此身,今时谁与德为邻。
遥知是夜檀溪上,月照千峰为一人。
-
故人舒其愤,昨示驽骥篇。
驽以易售陈,骥以难知言。
委曲感既深,咨嗟词亦殷。
伊情有远澜,余志逊其源。
室在周孔堂,道通尧舜门。
-
驱马觉渐远,回头长路尘。
高城已不见,况复城中人。
去意自未甘,居情谅犹辛。
五原东北晋,千里西南秦。
一屦不出门,一车无停轮。
-
汝坟春女蚕忙月,朝起采桑日西没。
轻绡裙露红罗袜,半蹋金梯倚枝歇。
垂空玉腕若无骨,映叶朱唇似花发。
相欢谁是游冶郎,蚕休不得岐路旁。
-
与洪孺卿自梁州回途中经骆谷见野果有闽中悬壶子即同采摘因呈之洪亦闽人
青苞朱实忽离离,摘得盈筐泪更垂。
上德同之岂无意,故园山路一枝枝。
-
不到灵岩又二年,重来风景尚依然。
层峦迥出青霄外,倦鸟归飞夕照边。
坐爱云林泉石好,行寻暖谷野桥连。
同游不觉天将晚,暂借僧房一榻眠。
-
那以公方郭细侯,并州非复旧并州。
九重帝宅司丹地,十万兵枢拥碧油。
锵玉半为趋閤吏,腰金皆是走庭流。
王褒见德空知颂,身在三千最上头。
-
青窗朱户半天开,极目凝神望几回。
晋国颓墉生草树,皇家瑞气在楼台。
千条水入黄河去,万点山从紫塞来。
独恨侍游违长者,不知高意是谁陪。
-
斗柄东回岁又新,邃旒南面挹来宾。
和光仿佛楼台晓,休气氛氲天地春。
仪籥不唯丹穴鸟,称觞半是越裳人。
江皋腐草今何幸,亦与恒星拱北辰。
-
高居胜景谁能有,佳意幽情共可欢。
新柳绕门青翡翠,修篁浮径碧琅玕。
步兵阮籍空除屏,彭泽陶潜谩挂冠。
只在城隍也趋府,岂如吾子道斯安。
-
才非天授学非师,以此成名曩岂期。
杨叶射频因偶中,桂枝材美敢当之。
称文作艺方惭德,相贺投篇料愧词。
犹著褐衣何足羡,如君即是载鸣时。
-
山横碧立并雄岷,大阜洪川共降神。
心合云雷清祸乱,力回天地作阳春。
非熊德愧当周辅,称杰叨惭首汉臣。
何幸腐儒无一艺,得为门下食鱼人。
-
客路重阳日,登高寄上楼。
风烟今令节,台阁古雄州。
泛菊聊斟酒,持萸懒插头。
情人共惆怅,良久不同游。
-
西寺碧云端,东溟白雪团。
年来一夜玩,君在半天看。
素魄当怀上,清光在下寒。
宜裁济江什,有阻惠连欢。
-
无机成旅逸,中夜上江楼。
云尽月如练,水凉风似秋。
凫声闻梦泽,黛色上昭丘。
不远人情在,良宵恨独游。
-
萧条登古台,回首黄金屋。
落叶不归林,高陵永为谷。
妆容徒自丽,舞态阅谁目。
惆怅穗帷前,歌声苦于哭。
-
美人河岳灵,家本荥水濆。
门承若兰族,身蕴如琼文。
早折青桂枝,俯窥鸿鹄群。
迩来丹霄姿,远逐苍梧云。
有伊光鉴人,惜兹瑶蕙薰。
-
三语又为掾,大家闻屈声。
多年名下人,四姓江南英。
衡岳半天秀,湘潭无底清。
何言驱车远,去有蒙庄情。
-
弭棹已伤别,不堪离绪催。
十年一心人,千里同舟来。
乡路我尚遥,客游君未回。
将何慰两端,互勉临岐杯。
-
宁体即云构,方前恒玉食。
贫居岂及此,要自怀归忆。
在梦关山远,如流岁华逼。
明晨首乡路,迢遰孤飞翼。
[唐]
? ~ ?
欧阳詹的诗文全集
共 113 诗文