-
柳丝长短,那陌上离愁,肯为人系。
水底鱼游闲不管,眼见浮萍无蒂。
蜂聚排衙,蚁分教阵,造物多儿戏。
雨云翻覆,秋毫谁费心计。
只看白发红颜,是今非昔,那掩伤春泪。
-
印佩畏亲戚,鼎食倾诸侯。
正自不能不尔,贫贱使人羞。
假令王章妻子,便以牛衣终老,对泣几时休。
寄谢孔门侣,瓮墉尔何求。
英雄事,须慷慨,会风流。
-
造化尔何物,颠倒使人疑。
可能肉食皆鄙,岩穴果多奇。
假使巢由轩冕,共效夔龙勋业,优劣正难知。
孰谓问津叟,未必胜长沮。
名当败,功辄幸,数多奇。
-
掩卷深思歇,焚香妙气迎。
纸窗时过暗风声。
又有潺湲滩响枕边生。
漏向前街断,钟于近寺鸣。
心持半偈梦来轻。
-
白日徐抒眼,青山静对门。
一床高坐四无尘。
怪杀梦中车马往来纷。
信是愁难释,休言懒易真。
栏前花蕊可怜人。
-
千里路无穷,千里山无数。
江路行时日看山,不记山朝暮。
山顶鸟群栖,山腹人家住。
山脚江深土又平,不见山连处。
-
试鞚紫丝缰,一跃青骢马。
腰下随悬三尺刀,我是行间者。
擎盖岂非荣,挟弹何妨雅。
见猎平生有喜心,莫谓先生假。
-
微鸟。微鸟。
托宿檐边树梢。雌名不辨如何。
小伴相呼数多。多数。
多数。胜在桑间一个。
-
鳞影。鳞影。
白白红红不定。缸心叠石嵌空。
掉尾回波路重。重路。
重路。不遇车中涸鲋。
-
无赖。无赖。
乱发人家径外。星星小影全黄。
不入盆栽也香。香也。
香也。味只让他甘者。
-
念蕊。念蕊。
向晚摘来露水。留将枕畔生香。
一梦醒人夜凉。凉夜。
凉夜。早起簪花开也。
-
堪记。堪记。
也只年来旧事。谈经说剑呈身。
短发长■笑人。人笑。
人笑。非梦那能复少。
-
如意。如意。
一笑醒来却记。籯金囷粟囊钱。
绛节青鸾上天。天上。
天上。梦里人间一样。
-
平生事,有悔在閒情。
十指僵馀思笔力,三更醉后爱棋声。
总是不成名。
-
平生事,恨不读书深。
糟粕粗尝方苦陋,英华微咀未成淫。
绝学为谁寻。
-
秋影澄波,晴妆丽日,天然芳质。
入夜微抒,亭亭向风立。
凭谁假盖,常自倚、田田层碧。
偷匿。
片月堕光,漏清香踪迹。
-
半城落日。
噪乱鸦惊起,垂天云黑。
小艇泊来,不过江南住江北。
黄鹤楼荒何在,只十里、烟波咫尺。
听不到、醉酒仙人,楼上吹夜笛。
-
湖心地亩。
著一曲回廊,数行疏柳。
雨里维舟,花边引妓,狂客惯来呼酒。
百尺风开天上,十里烟沉渡口。
清幽甚,便非春亦好,尤宜晴后。
-
禾苗泛泛,畦亩水盈盈。
高原岸,长塘石,涨来平。
势将倾。
还想千年早,浅流里,重车入,今戽出,还如旧,枯槔声。
海阻湖奔,自北冲南注,沟洫纵横。
-
皇天怒发,屡震今年暑。
激电轰霆去人咫。
怪騃童弱女、急走狂号,英雄也,不觉樽前失箸。
厉风推屋壁,拳雹敲冰,漂瓦沉檐乱倾雨。
百匝绕惊光,万响当头,闪目,摧心破耳。
[明]
1607 年 ~ 1693 年
王庭的诗文全集
共 313 诗文