-
气柔语音低,欲静神色明。
扰扰劳生中,望道心如倾。
烦苛患庶士,抵冒悲群氓。
眷眷自中降,悠悠傃西征。
晓霜毛袖重,卯酒面花轻。
-
岁寒堂前岁寒柏,接见东君无愧色。
正似屠龙方外人,绿鬓还生未垂白。
酒杯放手情已疏,可鄙当时背文客。
世态何足留齿牙,且践清阴坐幽石。
云门对面如有情,安得青童报消息。
-
五行在万类,惟草最柔弱。
春至忙发生,秋来遽衰落。
如何却有灵,阴制长生药。
金石走或飞,落鼎谁能捉。
若乃赤帝兵,飞走请自缚。
-
遥想七贤会,空留七贤里。
神交遗形骸,清流外尘滓。
脱略堕险怪,嵇阮两高士。
白视骄法家,红锻傲公子。
所识不及才,或殆或以死。
-
脱身魏晋间,嗣宗南阮英。
长啸写逸兴,偶为台上行。
或带竹林醉,独驾无将迎。
风月乃所友,相投清与明。
微引踵中息,稍从唇齿鸣。
-
旷野饮绿水,往往如具区。
尉氏得此景,赐民非自娱。
想成独乐戒,故能与民俱。
阮籍方外豪,徘徊顾梁都。
亦恐感嘉惠,岂特怀壮图。
-
范叔脱身车箦间,一言悟主才所难。
死齐辱贾逐四贵,合为昭王留武安。
万里青云虽自致,燕客相寻亦天意。
琅琅乘机叙消息,能使先生谨承德。
愿归相印臣不如,结绶怀金岂劳力。
-
一笑待毁誉,一歌待穷通。
笑歌未能忘,犹落诸环中。
无待用笑歌,此理西即东。
-
犹记龙津曾把手,閒对云山一樽酒。
谈高稍犯禅师疆,遥指青尖露疏牖。
璧水起人新思浓,旁释奇文到科斗。
自笑山翁缄默多,来处长疑抱真叟。
君虽健语犹相知,乃欲同归上忠厚。
-
樽酒会君江上楼,高谈不与世俗侔。
淮阴将军跨下过,鲁国至人东家丘。
气吐胸中斗牛夜,笔落手下烟云秋。
丈夫得失聊自乐,一身一计何足忧。
-
官冷犹能愿邻好,侧听欢声亦开抱。
朝曦未合败顽冻,来问仙舟已登道。
但见风铃送馀韵,慧佐尊前迹如扫。
汾阳远裔今有人,插架万轴谁能贫。
豪气欲吞天下士,舌上古今时复陈。
-
动润毕化事,清旸却阴翳。
披云出寸碧,银色烂盈地。
芳径导众乐,顽冻展群翠。
雨霁春且老,良时固难计。
好景归新诗,清樽接佳士。
-
大道果安在,无流亦无止。
有流落色界,无流在空体。
用向体中存,见否瞪而视。
空色两相忘,有无还自尔。
月明孕澄寂,山寒卧清泚。
-
枝干偃蹇奇可誇,本根融结杳难测。
龙蛇已抱千载灵,梁栋何烦万牛力。
虽减半天风雨声,却得三冬雪霜色。
卫生已免斧斤人,妆景何辞吟醉客。
-
数叠奇峰插空碧,舒卷光阴度红日。
莫道无心空自閒,天地为炉果何恤。
愿移炎赫归至冥,请开蒸郁还太清。
从龙以往荡妖气,蟊贼欲滋今自坑。
晚来载雨落何处,一片俄从北偏举。
-
南有溪山谁可托,须拥旌麾日边落。
无政人向溪山愁,公徒追索情如酬。
有政人向溪山醉,鼓吹寻幽闹如市。
七闽山水世所议,尤喜延平得高致。
山光水色秋意清,月华剑气空体明。
-
与子邂逅春闱中,子未及壮文何雄。
淡书名姓青云旁,天风吹我襟怀香。
巨源耻作寻常流,洪涛忽驾西江秋。
剽窃袭蹈非子情,伯乐一睨人皆惊。
乃更退托多楚狂,谓我有感潭中央。
-
大学閒官闭门坐,渍墨磨丹满文藁。
霜风门外潮头过,马首长须欲吹倒。
双眸厌为尘沙昏,出外遽止从予好。
不复见君今几时,相忆还惊岁华老。
恨得新诗何太晚,瓜李为期閒梦断。
-
去年相逢时,霜华轻压梅花枝。
今年相别日,蘋末秋风惨行色。
逢时易为乐,别时易为伤。
谁知伤与乐,各是羁旅肠。
送者难为留,离者难为行。
-
自越趋儒林,由吴两江渡。
四年如退之,疏慵傲名数。
西风今又来,庭柯泣珠露。
荣枯几番新,閒日常自度。
誓为天汉游,捣药看玉兔。
[宋]
1044 年 ~ 1130 年
黄裳的诗文全集
共 714 诗文