[宋]
1044 年 ~ 1130 年
黄裳的诗文全集
共 714 诗文
-
澄心堂上閒来客,水与心同谁见得。
微风不过波澜休,无碍空中秋月白。
-
外环碧玉千寻直,中起真香一篆清。
宴坐主人俄出定,岁寒枝上得秋声。
-
大巧不为蚕上簇,机妇飞梭双注目。
腹空万绪徒自劳,缣素如山人未足。
-
数终还是福,道尽更何言。
子到康民处,方知鞠育恩。
-
来处缘应异,归时寿已稀。
校雠孙继子,无限是春晖。
-
识先游刃易,命晚折腰劳。
华省当年梦,行看置此曹。
-
左选官期远,南归客路长。
觐亲时正好,黄菊百年觞。
-
京尘随暑远,洛水得秋多。
爽气乘归兴,孤舟看一梭。
-
万缘忘外息,百福静中收。
莫作南柯梦,浮荣一觉休。
-
百年尘外境,万虑静中身。
终日无他事,寒泉照隐人。
-
默默紫玄像,萧萧青竹轩。
相看谁有道,无问亦无言。
-
乐道有真侣,好山无俗交。
野花将逸兴,不觉到岩坳。
-
脂肤堪奖与,墨面可讥诙。
盐散徒云尔,心虚可比哉。
-
误鸡忙下杙,趣雉不须䍙。
玩久清成兴,吞多冷失咍。
-
拟毡安可卷,欲器不禁锤。
俯拾甘赪手,昂窥任扑腮。
-
书窗辉竹简,诗笔冻松煤。
煎煮供茶鼎,收藏厕酒罍。
-
密匀瓯渍液,丹映槛凝衃。
照岁何妨积,侵阶慎勿推。
-
始恐佛氏讲,天花何徘徊。
终疑宓妃至,仙肌何奇侅。
-
特应三冬令,宁伤万物胚。
秦蛇伸瓦陇,卞璞暴山峐。
-
封锁烟尝卫,飞扬露可陪。
厚将平地堑,高欲峻堂陔。