[宋]
1044 年 ~ 1130 年
黄裳的诗文全集
共 714 诗文
-
密移神化本无情,天篆横空木末荣。
凝住雪花都不下,槎牙枝上放轻盈。
-
花傍水边窥缥缈,月来花上失蝉娟。
长教风脚微如线,时把真香为我传。
-
逢春莫问枝南北,对雪休分腊后先。
岂独惜花长欲醉,相宜尤是雪寒天。
-
芳意已将春漏泄,真香何虑雪埋藏。
百花头上争先好,未用忙誇落后妆。
-
云中山出三秋静,水上风来六月寒。
宝气有时藏不得,夜深尤好倚阑干。
-
演峰遥见客怀开,天末舟从海上回。
三岸欢呼无别事,一潭风雨剑归来。
-
英灵祠下晋朝贤,终伴精芒合水边。
看取黄龙沙斗起,满城歌吹入丰年。
-
不顾溪山已几年,再营华构慰人瞻。
欲寻好景归诗思,更候朝曦与夜蟾。
-
倚阑谁问紫玄翁,湘浦幽怀莫我同。
邂逅秦渔人不识,扁舟常在水西东。
-
客维舟处莫匆匆,拂袖人来蓼已红。
江上忽含烟雨意,数峰还在有无中。
-
翠微虚白两圆融,爽气令人欲御风。
晓傍雕栏初见日,水天都入混茫中。
-
两边楼馆倚晴空,阁出中间与画同。
剑未归时潭得月,舟从来处客乘风。
-
南北山形两斗龙,画桥横锁水西东。
百花岩上人长在,谁识神仙指顾中。
-
歌管东西谁共乐,水云高下自相通。
吟看忽到难吟处,望断天南色入空。
-
几时能致买山钱,便好山中醉暮天。
有物秋来长引梦,鲈鱼新到曲江边。
-
秋来犹寄一涯天,叶叶秋声似去年。
可惜良辰长在客,不堪孤馆更闻蝉。
-
一声寒角四更终,吹下云间细细风。
孤馆几多人展转,半窗明月与谁同。
-
胡笳羌笛此声同,一曲梅花万感浓。
吹转满城蝴蝶梦,利名心动五更钟。
-
双梧尤惬雨中听,莫恨庭前古月明。
簌簌西风吹又急,却疑攲枕得秋声。
-
已外世情来独立,何劳物色去相寻。
太官食好还多累,一线金鳞岂有心。