[宋]
1044 年 ~ 1130 年
黄裳的诗文全集
共 714 诗文
-
比洁须延月,闻香不掩梅。
载涂人艮趾,入领我咸脢。
-
照耀行人氅,光华钓叟台。
书帷争白日,秋色改黄槐。
-
泛泛冰壶动,漫漫宝鉴开。
柳条新弄絮,律管乍飞灰。
-
砻转扬轻矿,筛旋迸细粞。
纹波翻太液,缟练绕蓬莱。
-
瀑布斗直泻,仙葩谁碎挼。
风前鹅毳落,秋后海潮回。
-
就下深趋坎,凭高杪寄桅。
四垂才密密,一望已皑皑。
-
有景荣千巘,无私瑞九垓。
水精排瓦砾,天库委琼瑰。
-
片片榆飘荚,累累蚌剖胎。
遽将天晓报,频把岁华催。
-
思见怜初洒,忧消喜渐堆。
惜明聊自拟,惊密偶同欸。
-
密霰俄传信,痴云预作媒。
瑶池方潋滟,玉凤更毰毸。
-
瑞意才含蓄,轻花即剪裁。
清寒穿箔去,丰兆破烟来。
-
江海风波外,阴阳化育中。
相随还戢翼,得性渚西东。
-
俯仰是天汉,陟降非世路。
常闻步虚词,时耸采莲女。
-
方上大鳌背,俄生五湖心。
急急游此道,扰扰休相寻。
-
小雨破炎炽,满怀贮清爽。
忽御两腋风,太虚一登赏。
-
探花车骑似游龙,未入桃源先阆风。
衫上十分新染翠,衣间一点半开红。
身如骥子无双俊,人报鳌山第几宫。
便是醉仙何处去,上林园在五云中。
-
去后家山宴未阑,已闻忙盖旅中棺。
几多言笑情先断,些小穷通梦已残。
友爱方嗟离别易,子贤休恤继承难。
曾相从处应留恨,未结松庵弃外观。
-
五行才悟已忘筌,妙旨知谁更得传。
梦幻去时无别苦,旌幢归处有前缘。
寂寥月伴松楸室,悽怆人逢雨露天。
尚记辱书来见报,春回寒谷未踰年。
-
六十三年素自知,人生如此更何疑。
调诙常为供狂笑,骚雅偏能斲小诗。
悼子杳冥归往路,悔予轻易别离时。
水云村记相期事,虽到家山已恨迟。
-
曾侍前星在玉霄,兢为元老立清朝。
重游西府羁群虏,危坐东台鉴庶僚。
扰扰万缘留事业,悠悠千载想风标。
传家已有蓬莱客,何患于门到寂寥。