[宋]
1044 年 ~ 1130 年
黄裳的诗文全集
共 714 诗文
-
万松虽落斧斤手,一径尚邀行路人。
岭是松非休更问,逍遥巾下已离尘。
-
绿发纷纷满道冠,高风吹我一襟寒。
看山想有云台集,得句应胜得好官。
-
非真非妄惬谁看,万物轮中岁自寒。
玉液净生仙况味,天香清惹道衣冠。
-
此生知了梦初残,行客游尘入道观。
兴去谩穷山一径,睡来才起日三竿。
-
北山还扫笑歌地,南浦尚怀离别时。
到处此缘尤未断,洞天休怪我来迟。
-
脚力犹能上翠微,青娥扶我谩劳伊。
也知山共文章好,竞破朱颜乞小诗。
-
家近西湖去欲飞,到山心却为山迟。
看禅弟子人休问,正是龛中作梦时。
-
参天松径夹篮舆,僧在乌龙腹内居。
莫道此山无妙用,但看云雨见真如。
-
蝎虎窥蝇恨未烹,看书人悄纸窗鸣。
一丝喜子天机静,任便薰风寄此生。
-
笔头何处得天真,幻化身中气与神。
传取本来空是色,莫将心印向他人。
-
鹭从何处起来迟,点破青山一字飞。
更好小舟蓬下听,过云斜日未须归。
-
偶欲閒行尽日斜,虎头幽径二龙沙。
花无栏槛人无累,自在人看自在花。
-
垂髫孙子侍閒行,只此閒中度此生。
偏是杜鹃能惬意,不如归去两三声。
-
好音长引凤来栖,对立薰风可爱时。
叶上雨声枝上月,何须焦尾始相知。
-
无处月清如水国,有谁心满似孤轮。
幽期终在绿岩畔,长愿寒光随我身。
-
龙含雨意檐前过,日转花光席上来。
小径深深尘不到,一樽多为逸人开。
-
方沼涵天云淡淡,长林筛日地深深。
九仙山照青烟洞,先向堂中洗此心。
-
仙洞气寒龙送雨,瑞莲香冷水生风。
烦襟销尽梯云去,见远楼前色入空。
-
两岸青山倒影浓,一江秋色两山中。
扁舟不怯溯流水,天意借人帆上风。
-
方酝新寒晦又明,岁华无几壮心惊。
吹斜雁字霜风劲,忽送行人一两声。