[宋]
1044 年 ~ 1130 年
黄裳的诗文全集
共 714 诗文
-
下枕烟波令尹家,年丰閒坐两时衙。
为君东去还成梦,犹记撑蓬看月华。
-
绛包玉液踰中夏,黛染罗帷度北风。
艳异尤争西子笑,晓来亲见状元红。
-
须知陈紫入吟看,能坐诗人碧玉盘。
六月香肌无点汗,绛纱囊破水精寒。
-
云中人作四星看,十二光阴一箭寒。
吉事有祥戎事静,溪山赢得倚栏干。
-
峥嵘南揖展旗山,旗鼓相临缥缈间。
雷动满城春不去,龙吟今日剑须还。
-
阴遥俄喜日华落,静久更宜山鸟鸣。
荣谢易为花厚薄,岁寒还得岁寒情。
-
一日无君似染尘,得君风思出天真。
七贤林下谁堪友,到此相寻少有人。
-
翠光幽意欲生烟,几种龙孙几度传。
忽怪春衣青旅旅,吟看不足是婵娟。
-
雪霜势去旧容在,风雨声来新思生。
须信此君清且贵,一竿犹可钓高名。
-
八十诗翁想出尘,此君长与驻青春。
金华琐碎閒垂地,安用侯封况渭滨。
-
凤翅凌云翠欲寒,萧萧苍玉佩珊珊。
中虚自有长生道,一枝为龙未是难。
-
森森高节劲深深,绿发青衫万士林。
应是主人看不足,就中谁解作龙吟。
-
出游休问我西东,去去惟寻万竹翁。
幽趣翠华相得处,忽逢明月与清风。
-
才次乡关得此禽,五更啼处九春深。
谁知枕上情无限,物是人非古到今。
-
一念忘时便道空,不知空与色常同。
须知空色无分别,如此圆融始大通。
-
建立元无尘已挥,两边终竟不曾为。
莫言无物为何事,到了无为尚未知。
-
说禅谈佛未曾修,幻化空身岂自由。
常视世情如锁钥,云山深处莫回头。
-
既已离家与世违,纷纷人事不须知。
百年十二时光景,作佛工夫只怕迟。
-
夕阳归去荻花乡,横点山腰一带长。
于下于飞虽可赋,也窥清浅为生忙。
-
客尘来去路悠悠,眼外空花水上沤。
一斗酒中藏混沌,荣枯谁更问春秋。