[宋]
1044 年 ~ 1130 年
黄裳的诗文全集
共 714 诗文
-
世情相失道情浓,语默行藏信意中。
清退楼前溪一曲,剡川明月剡川风。
-
演仙山足退来荣,更继高风适此生。
一叶轻舟篷上雨,三江攲枕与谁行。
-
银鱼慵佩入樊笼,万累相捐万虑空。
逼岁归来何事晚,荔枝牵率过薰风。
-
父子辞荣海上还,二车皆是汉郎官。
夜来列宿尤光彩,为向溪南隐处看。
-
翠栏清浅柳如帷,帷外烟光远可窥。
夜榻晚窗谁是伴,暑风秋月最相宜。
-
小径悠悠接水天,薰风谁对远师莲。
吟看尤为湖山好,未肯忘怀便入禅。
-
千顷烟波一亩池,柳堤收得小涟漪。
谁家堤外寻幽去,渐渐歌声入渺瀰。
-
得官荣与故乡看,初佩鱼符日下还。
内相远孙真太守,海南佳郡是连山。
-
回头犹见折腰时,才到朝班便得麾。
谁合相从公外乐,玉鳞新出使君池。
-
筛雨龙山淡淡烟,水帘遥在数峰前。
问言居士庵何处,为指中洲有陆莲。
-
源出灵山分外青,若从葛坞更须灵。
谁知天乐逢真景,难向人间作画屏。
-
想缘仙划与神刓,有是湖光有是山。
一处一游都几日,也应偷尽九春閒。
-
烟雨为容似带愁,愁中犹解写人忧。
数峰出没如何画,寺在波心且舣舟。
-
谁家弦管度前汀,宛似湘江昔有灵。
一曲未终船已远,白云空点数峰青。
-
田无数亩难回首,士少高风易折腰。
古往人非秋自老,松轩吟对雨潇潇。
-
炎空方喜雨初过,閒坐又怜风乍来。
偶得瑞莲传好信,清思应到雪天梅。
-
幽怀无处对秋阴,数叠云峰压翠岑。
安得水边开一阁,莲花风信满衣襟。
-
遮藏不得鬓边霜,空忆扬州一觉长。
不学牧之狂可笑,紫云宜赠紫微郎。
-
一官方解浚桥南,欲试弦歌岂为贪。
便得洞庭山下去,公馀谁共擘霜柑。
-
双舻衔尾去如飞,秋满松江到未迟。
自与李膺归兴别,鲈鱼杯酒在平时。