[宋]
1044 年 ~ 1130 年
黄裳的诗文全集
共 714 诗文
-
尘中自适能无我,方外相知喜有君。
静看古今搔首处,五湖风月万山云。
-
袖中自有青龙剑,世上谁无白虎经。
秘诀未尝留一字,不劳终日诵黄庭。
-
相见参来道已通,五城曾拆紫芝封。
自从龙虎归根后,花簇云攒白玉峰。
-
皆有前缘志自通,大云山下偶相逢。
春来拿得龙双角,走下昆崙第一峰。
-
壮后幽情转更长,尘劳空忆芰荷乡。
自由池上垂纶客,应是回头笑我忙。
-
雨过圆荷万点星,云开银汉眼前明。
难逢此景休归去,更待天西片月生。
-
菡萏香中画舫轻,新红相照亦多情。
似迎学士来归院,花烛前头朵朵明。
-
满楼清景泻斯干,肝胆初醒世虑閒。
谁见谪仙歌与舞,但留诗句落云间。
-
曾向兰陵起一舟,湖山佳处有朋游。
歌声月下俄相失,秦与潇湘各自愁。
-
清见林泉意已开,知音曾有魏王来。
两忘更得栖神地,不染人间一点埃。
-
泡影浮生梦幻身,十年南北寄红尘。
穷通有命归与好,风月相期满剑津。
-
去去仙舟住处閒,吴王台下虎邱山。
日边孤客遥相忆,聚散空悲梦往还。
-
幽情寄态动风骚,大巧如春未奈何。
莫怪近来诗句少,只嫌吟后客情多。
-
瑞雪天时醉怨迟,笑君棋局雪中围。
轩花汗漫丰年事,不是嫌春故故飞。
-
閒于孤鹤淡于秋,纵落忙中亦自由。
受道已知君有质,感人深处急回头。
-
人随梦电几回见,剑逐云雷何处寻。
惟有越山池尚在,夜来明月古犹今。
-
衣法传来几度春,少林堂上悄无闻。
两忘养就空兼色,独步西归一片云。
-
花间人面是谁家,何似才华对物华。
百五时应来合醉,三千宾客不须誇。
-
谩来非为利名场,随侍还寻野径香。
静极恐生天上梦,不妨吟入帝云乡。
-
两边红绿路深深,叠怪堆奇出翠岑。
莫道非真窥得破,能侵天巧似无心。