[宋]
1044 年 ~ 1130 年
黄裳的诗文全集
共 714 诗文
-
含章缘俊雅,发理自聪明。
德行孔庭秀,公卿唐彀英。
博嫌愚作弊,文恐伪为情。
御世教方盛,动人风更清。
反三虽稍悟,得一岂须惊。
-
东别家山十六程,晓来和月到华清。
朝元阁下西风急,都入长杨作雨声。
-
风雷昨夜破枯株,借问天公有意无。
莫是卧龙踪迹困,放开头角入亨衢。
-
道果天成岂可猜,圆光何处更寻台。
性为妙种心为地,况有慈云作雨来。
-
圆妙高人觉已通,便辞归去谩参同。
一篇證道谁能赛,不谓唐僧有此风。
-
大事从来夙有因,太空全是气精神。
牟尼莫怪无人问,作用皆云已得真。
-
妙了形神更有人,不须捐下梦中身。
逍遥便作丹台客,谁悟三丹有二真。
-
曾戒观空与坐禅,惟因唐使说真筌。
九年面壁谁能少,秘密先当得祖传。
-
法身行止本来无,叶落归根是幻躯。
生灭已除还寂灭,有情相感莫踟蹰。
-
从来生灭本因心,旁出纷纷没处寻。
无性无心方是道,执空谁可脱浮沉。
-
下种人来地有因,若非因地若轻陈。
曾将此子教谁种,安解参同向吕真。
-
泰定犹忘相行深,种华当向此中生。
坐禅只恐人无證,得旨须教矿作金。
-
顿悟花情有几人,源流相远却非真。
须知佛性无南北,芥子中藏万法轮。
-
尘埃可佛是修时,无物无修秀也知。
欲说菩提符祖意,圆明来处想曾窥。
-
形生收摄出尘笼,一颗圆光色与空。
槽厂有人来作祖,自然吟入太无中。
-
无生无种菩提就,非佛非心混沌成。
欲说性空何处觅,可怜禅律谩相争。
-
情种俱收入混成,还并四事得无生。
字虽不识人休笑,壁上留题已可惊。
-
解脱门中宿已知,种花生性岂须期。
诏书四反终难起,不要浮名不待时。
-
路上相逢即是缘,心知衣法有人传。
真成净土含诸种,直到生生始得仙。
-
万宝收还万合中,更寻心地亦还空。
紫云盖下已呈瑞,佛法一枝谁与同。