[宋]
? ~ ?
方一夔的诗文全集
共 92 诗文
-
月色横窗涌烂银,空房独卧悄无邻。
五更记梦浑无数,半是还家半故人。
-
寒芦飒飒响风沙,直待秋来雁作家。
夜擘饥翎搏未起,一汀撩乱雪飞花。
-
露冷霜清日已凄,淡妆素服满前溪。
涉江一段荒凉意,弱国孤臣寒士妻。
-
河鼓无灵帝遣来,野篱竹屋手亲栽。
仙姑咳唾随风去,染作琉璃八角杯。
-
篱下花逢少酒钱,何如潭上酌芳泉。
颓龄此去凭料理,四百添书甲子年。
-
步马西风冠切云,欲从九畹问秋芬。
自原未死香都变,老尽山人况识君。
-
风急从衡木叶飞,寒花摇曳水中低。
褰裳不采空归去,谁识江南季女饥。
-
似是根株食辣虫,知君苦梗老霜风。
功名莫道全无意,火气腾腾浮面红。
-
一串金铺簇碧丛,野田高下状童童。
凭君洗我读书眼,收入公门药笼中。
-
仙府分根饱月光,百车金粟撒瑶房。
夜来东壁西风劲,三万牙签字字香。
-
十里红裙间绿衣,西风吹乱碧参差。
佳人日暮秋裳薄,怕有天霜磬折时。
-
曾记来时割伏雌,相思头绪乱如丝。
自怜春尽腰肢瘦,更向庭前插柳枝。
-
白鹤峰头着缟衣,醉骑鹤去几时归。
蛮诗数首传谁相,写出杭州玉雪妃。
-
风味酸寒冰齿牙,谁知烟雨送诗家。
删前不是无题品,未有文章说到花。
-
罗浮仙子月中归,三叠谁歌绝妙辞。
便是梅花难着笔,老逋只有七分诗。
-
一日微阳积一分,看看积得一阳成。
夜来迸出梅花里,天地初心只是生。
-
不识梅花不识诗,空将色相较铢锱。
美人立尽黄昏月,细看枝枯叶脱时。
-
篱边初未见黄花,满眼青山故国赊。
午醉醒来人正远,悠悠落日独思家。
-
我是卿家老寡妻,哭卿墓下草凄凄。
纸钱乱挂浇残酒,人去黄昏鸦正啼。
-
玉树歌残月上弓,谁将白刃斩春风。
妄言若不惩高叟,断案如何服太公。