-
曾住仙山九折岩,夜凉萝荔挂衣衫。
月窥樽里如相伴,人立花边自不凡。
丛绿联环玱玉佩,残黄锁骨现金函。
枝空蟾窟今谁记,犹道东陵系旧衔。
-
晌午鸦鸦响踏车,那边丛薄有人家。
老农歇热藤阴下,一树冬青落细花。
-
古人以农仕,仕即为公卿。
未仕有常业,安得不躬耕。
我耕常及时,破块当初晴。
坟垆土性异,勤怠人力并。
泥涂淤手足,雾露沾裳缨。
-
我生古扬州,田下异梁雍。
山田种荒菜,水田种浮葑。
地力肥瘦兼,农器有无共。
及时撒新谷,抟黍递幽哢。
生意日夜长,移秧趁芒种。
-
良苗已入土,田间水沄沄。
昨夜苗根发,翳叶如烟云。
草生害我苗,匝月一再耘。
是时人苦热,出门天未昕。
郁蒸体流膏,爬捽手生皲。
-
凉风入衣襟,斜日照墟落。
我稼将登场,筑杵声橐橐。
宵征备寇盗,日行呀鼠雀。
腰镰赴田间,是处竟秋穫。
刈疾笑翁健,负重惭儿弱。
-
可怜倾城无蹇修,睥睨欲媲王与侯,年华荏苒春复秋。
夜弹古词韵三州,纷纷筝笆沸啁啾,忽尔雅操声俱收。
我亦少小猎九丘,掩鼻利达视若莸,秣厉欲洗平生羞。
羲娥鞭后逝莫留,谁麾衰暮出岩幽,丁丁斤斧愁林搜。
苞裹破砚开荒畴,诗卷千束喘两牛,隘视宇宙前无俦。
-
请君邯郸舞,听我弘农曲。
本是田家人,误窃封侯禄。
贵盛难久居,终然手反覆。
南山有旧业,披榛撒戎菽。
苗稀草荒秽,欲锄力不足。
-
安石在东山,岂是无心者。
投迹高隐中,妓乐妙陶写。
功成间管蔡,洒泣悲用舍。
乃知富贵人,此心未脱洒。
-
故侯学种瓜,衰荣互相代。
随时改门户,不改独心在。
中原方起事,未有山西对。
不藉芒砀云,远激浙江汇。
非关拣点人,自为非主吠。
-
中郎出玉门,簜节照绝域。
使指未分明,奇祸谁能测。
剑钝割不深,一朝来海北。
霜风入氍毹,冰雪冻服匿。
老羝石女儿,岁久无出息。
-
都尉出塞北,全军战浚稽。
喊声春霆震,杀气阴云低。
单于不相识,借问将军谁。
将军本将种,氏族派陇西。
天明鼓音死,剑斩军士妻。
-
五年惯在家,贫贱自称好。
饥鹰空护巢,疲马长恋藁。
森梢万脩竹,自喜结交早。
旦暮从渠游,不恨两枯槁。
今年出山去,败鼓费击考。
-
去年稻田荒,七月青虫起。
今年七月雨,稻田盈尺水。
人生会有涯,饥饱互煎煮。
造物如狙公,颠倒生嗔喜。
我岑枯槁人,未脱烟火味。
-
博浪不成功,偶此脱民籍。
客从何方来,年纪约五百。
相逢昧平生,视我犹厮役。
知是羲皇人,来去了无迹。
神机不忍閟,袖有青囊册。
-
牧牛长得嬉,牧马长得骑。
惟有牧羊苦,奔走脚脱皮。
道人不我惜,令作牧羊儿。
我羊数万头,岂不为渴饥。
食草百步间,寒碧青萋萋。
-
武夷千馀仞,山上巢群仙。
曾游析木津,醉堕白玉船。
其下谁换骨,润州小婵娟。
烱烱玉莲锁,栖之此山颠。
丹砂一点染,灵化谁控抟。
-
翩翩南昌尉,来自九江西。
天关列虎豹,欲进无阶梯。
臣有治安策,不忍死穷栖。
浮浮山林气,披褐朝金闺。
上言讦贵戚,下言悯群黎。
-
谁斧若木枝,铜干苍玉叶。
年年来沧波,疑与溟渤接。
戏携赤玉舄,跨此寒岌嶪。
飘然造殊庭,不用维与楫。
浩浩吹天风,凉气入衣衱。
-
老樵腰短斧,朅来此山中。
林深绝人迹,邂逅两老翁。
石上安棋局,零落归飞鸿。
置斧偶坐睨,终竟谁雌雄。
低头欲借问,冉冉巢云松。
[宋]
? ~ ?
方一夔的诗文全集
共 92 诗文