[宋]
1185 年 ~ ?
释智愚的诗文全集
共 905 诗文
-
祝融峯下烧红叶,应梦山中看白云。
足迹未教容易见,谁知天外有人闻。
-
心镜频磨发渐斑,照临今古未尝闬。
已知所得离文字,此去禅栖必有山。
-
三呼梼下愧灵襟,湖海丛林已遍寻。
忘却飞猿旧时路,到头曾不厌初心。
-
空巖为屋薜萝门,天巧浑无斧凿痕。
花?不来云自合,竖拳消息与谁论。
-
十年来往浙东西,捱得头荒露伏犀。
因话编蒲米山老,不禁秋夜听莎鸡。
-
丛林荒落水云寒,风味辛酸话转难。
隠隠一枝天外去,不知何地择人安。
-
巖桂初飘好问津,软风轻结露华新。
诸方不用多招手,自有寻香逐臭人。
-
一会灵山已七年,寸心如铁鼻辽天。
无端归去思前事,话到柯消石也穿。
-
不遊文苑入祇园,刍草风香春正妍。
要识根茎来处远,葛仙丹井冷云边。
-
曾向殊方典竺坟,丛林有志张吾军。
天寒岁晚重寻旧,莫负青鞋蹈冻云。
-
风高木落鴈山秋,鞭起无依穴鼻牛。
村草步头拦不住,大方随处有良畴。
-
汉江漠漠向东流,摝蚬捞鰕休未休。
蒲叶半凋秋著岸,子归无口笑巖头。
-
山仪不裹庞公帽,軃袖深藏傅老槌。
敲磕诸方应未已,眼头乖角少人知。
-
隠隠孤帆绝海来,虚空消殒铁山摧。
大唐国里无知识,己眼当从何处开。
-
流菜非深隠,那堪复故山。
未能忘影迹,终是碍人间。
白发吟边短,清灯话里闲。
江湖有新梦,何日出松关。
-
行必有师,进之以礼。
昭昭君子心,对面风波起。
-
众技尔为得,养生何所亲。
箧中三寸铁,云外一闲身。
黑白已无几,修治转失真。
畏寒宜少伐,未愧舀溪人。
-
懒去栽花傍竹篱,旋收巖叶毳寒衣。
不知陆谷几迁变,时见断云相逐归。
-
清客苍官会此君,岁寒不减旧精神。
有时品字论交态,各有丰标远袭人。
-
剪木依山巧凿池,已知写影到人稀。
一奁寒玉坐来久,但见双双白?飞。