[宋]
1185 年 ~ ?
释智愚的诗文全集
共 905 诗文
-
隐隐孤帆绝海来,虚空消殒铁山摧。
大唐国里无知识,已眼当从可处开。
-
德山疑处问岩头,若得浑家一地愁。
父又呪儿儿呪父,冤冤相报几时休。
-
风帽云巾历所期,问津保似到家时。
曲阑半倚重杨外,潮落潮生祗自知。
-
不住复新新,来从幻里真。
旧髯皆变白,老眼尚精神。
世事终难鉴,菱花变有尘。
东风原上草,不觉又生春。
-
洞然非洞亦非盘,个里有神谁解看,未启口前先应诺,听时莫被耳根谩。
-
乾坤之内,宇宙之间,中有一宝,秘在形山。
-
老不禁寒,山边水边曝日。
春归阆苑,长底短底从新。
笙歌丛里贺年朝,锦筵中开寿域。
衲僧门下别有条章,每日蒙头打坐。
不知岁月易迁,直饶拶著不来,谁展钵盂吃饭。
-
七步周行犹仿佛。
指天指地不分明。
是非既落傍人耳,洗到驴年也不清。
-
入石入木知分数,古篆今篆攻岂难。
祗因雕巧失真体,不见全文在世间。
-
音旨双消不可闻,卷衣南去与谁论。
龙湫水涩石桥滑,得路应敲尊者门。
-
笾豆缠陈见圣人,莫将生死较疏亲。
汪胎历日烦君看,一岁终须有一春。
-
弥漫万树梨花雨,冻玉堤边水欲流。
顷刻阳鸟升太白,那时浑不见踪由。
-
望见杀竿回首去,脚跟三十谩轻酬。
人言阆苑化千树,不直仙家十二楼。
-
源脉滔滔古岸头,往来终是碍行舟。
无风激起千寻浪,到海方知是逆流。
-
索索青鞋蹈晓霜,逢人屈指问诸方。
有无探讨归来日,粪火堆边话短长。
-
谁管点鱼上竹竿,拚身捱得髑髅乾。
者回归去西湖上,犊草鸥波不乱看。
-
出则无心应有声,眇然天地亦难铭。
可中别有通神处,见说年来分外灵。
-
觉体如如不变时,能驱万象人毫釐。
毗耶城里无人识,一默雷轰只自知。
-
冤有头,债有主。
天然欲访庞翁,恰好撞著此女。
揣尽家私。
瓜甜蒂苦。
因芘上下不知同,牛奶郎忙涂赤土。
-
稽首毗耶金粟身,静中多见闹中人。
却将不二门头事,时与虚空细讲论。