-
闲池草色青,蝌蚪自滋生。
尚觉窥天小,何因妒月明。
通宵成乐部,过雨杂棋声。
静者心无役,从君取意鸣。
-
郁郁栖凤枝,青青止渴林。
两树交江濆,敷为十亩阴。
朱光灿万宇,唤渡人烦襟。
一憩爽乌匼,方知树德心。
嘉哉建安子,繁衍徵在今。
-
五斗驱将五岭来,萧萧老屋枕岩隈。
风高松子和钗落,地暖梅花带叶开。
短鬓吟边从似雪,壮心客里渐成灰。
官身纵使多尘事,亦许偷闲踏径苔。
-
寒云飞万里,一番秋、一番搅离怀。向隋堤跃马,前时柳色,今度蒿莱。锦缆残香在否,枉被白鸥猜。千古扬州梦,一觉庭槐。
歌吹竹西难问,拚菊边醉著,吟寄天涯。任红楼踪迹,茅屋染苍苔。几伤心、桥东片月,趁夜潮、流恨入秦淮。潮回处,引西风恨,又渡江来。
-
范宽山头李成树,百年二老皆仙去。
如今尺素留人间,纵有千金无博处。
后人笔底工一家,声价随可喧中华。
王君二妙聚一手,参以吟思游天涯。
万里江山才数幅,东抹西涂意先足。
-
路转枫林积叶深,秋塘涨水绿沉沉。
沙鸥却似曾相识,独立莎汀伴醉吟。
-
西风溪上雨初收,数叶新红点树头。
白鹭作成秋景致,背人飞过蓼花洲。
-
一卷残书自课儿,攲斜茅屋任风吹。
阶头石鼎煎茶熟,还咏当时月蚀诗。
-
妃子当年井尚存,谁栽石塔向云根。
春泉不洗开元恨,空与黥儿洗字痕。
-
旧日看山古渡头,村深无马但骑牛。
如今身被微官缚,欲要骑牛不自由。
-
疏竹墙边笋渐添,况逢数日雨廉纤。
粉梢一夜抛寒箨,便有清阴拂短檐。
-
无数桃花傍水栽,水边新架佛亭台。
不因桥畔僧相接,只道玄都观里来。
-
溪叟山居不计年,半攲茅屋倚云边。
竹沟旋引高源水,灌得门前数亩田。
-
鬓发如霜心未灰,尚营活计待将来。
岭头尽日敲松子,犹向山园空处栽。
-
松林际晚鹤飞回,一片荒碑卧草莱。
颜色不随尘土化,涧边犹有野棠开。
-
山县浑如野客家,游蜂数点趁朝衙。
簿书押了无公事,小吏呼来扫落花。
-
数间吟屋就,谢尔肯相依。
巢稳迎人语,身轻掠水飞。
漂流皆是客,来去两忘机。
何事抛珠箔,欣然恋竹扉。
-
夜分天籁寂,谁与共襟期。
童子醉眠处,老夫吟苦时。
云黏苍藓石,月挂老松枝。
一鹤来何处,相从立水湄。
-
郡小人烟密,来游契所闻。
城因山势筑,江向庙头分。
冻苇声如雨,春泉气似云。
梅公堂上酒,客里易成醺。
-
古刹枕潇湘,闲吟步墅廊。
藓封岩石老,松落井泉香。
采蜜蜂归晚,赴斋雀亦忙。
主僧同里社,十岁已离乡。
[宋]
? ~ ?
赵希迈的诗文全集
共 60 诗文