[宋]
1070 年 ~ ?
赵鼎臣的诗文全集
共 371 诗文
-
怕寒终日醉如泥,强欲寻春意转迷。
柳絮榆钱从约勒,桃红李白要提携。
-
见睍消流似发蒙,宿云归尽不禁风。
小桃洗面添光泽,未点胭脂已自红。
-
雪里孤芳不自难,花心炯炯向春单。
可怜风伯能痴妒,故作无端分外寒。
-
试凭溪鸟谢青山,莫遣愁霖碍往还。
身是江南趋走吏,暂来能得几多闲。
-
桃李纷纷落雨馀,愁看春色洗铅朱。
试凭髯许招徐邈,颇复能中酒圣无。
-
一翻雨过艳阳天,桃李无言还寂然。
解道春江断桥句,旧时闻说徐师川。
-
昨日江头晚雨天,一舟如叶可扁然。
故人政自把锄急,叹想当时子在川。
-
巍巍端拱圣曾孙,束帛如山贲远村。
千亩欲严宗庙礼,三推亲屈帝王尊。
-
田头老父话生平,不学终军漫请缨。
南亩未为遭遇晚,亲逢天子问春耕。
-
记取宣和第一年,銮舆晓出劝耕田。
侍臣竞欲终千亩,大半农夫不暇鞭。
-
双螯才映箸,一勺仅盈瓯。
未足多沉湎,聊堪小拍浮。
-
山腰一石窟,其深不可计。
静听水潺湲,流作涧声细。
-
月下一壶酒,故人于此同。
故人今不见,明月又成空。
-
几被红尘误,潜欣玉宇开。
主人贤若此,款待故人来。
-
退之送李愿,归欤两山间。
而今乃有此,坐能悦吾颜。
-
老子方丈里,先生瓶钵间。
须将为实用,过后没机关。
-
京山虽百里,何以慰吾人。
乞取蒲葵扇,持归作小春。
-
卞和三献后,不复见斯人。
探得连城璧,归时正及春。
-
九月二十六日韩弼夫与十九娘赴官郢州之京山携家出饯于城南郝氏之园席上作小诗送韩儿侄咸和
西风吹叶落,南浦送行人。
白酒难留客,黄花不当春。
-
买花不惜万钱空,点缀芳菲似画工。
十样锦机翻剑外,一年春色在壶中。
醒来莫遣风吹碧,醉里何妨烛映红。
待得他年成步障,寄书来唤苇溪翁。