-
棹歌声里望行舟,渺渺江亭草树浮。
卿月近移龙虎阙,使星遥映凤凰楼。
莺花上苑逢春色,风雨长安忆旧游。
闻说圣朝求直谏,肯令汲黯出皇州。
-
黄鹤仙游溯八溟,层楼高结入青冥。
浮云薄日垂江汉,落木清秋下洞庭。
梦渚祇馀双鸟白,楚天不断万峰青。
明朝况是黄花节,发兴凭虚倒玉瓶。
-
九日独登风洞阁,万峰叠拥靖江城。
烟中台殿浮秋色,天半梧桐落雨声。
黄菊野开孤客泪,苍梧水绕二妃情。
心怀往事承恩宴,肠断斜阳望帝京。
-
泰岳风高不可当,登临况复是重阳。
杯倾下映沧溟色,帽仄平依北斗傍。
鲁甸风云流野日,蓟门鸿雁入烟霜。
雄图盛节俱陈迹,城郭萧萧自八荒。
-
两两琼霜下,盈盈瑶水涯。
纵然同晚节,犹自异黄花。
-
虚帘过微月,小阁生馀寒。
留连异乡饮,消此长夜阑。
-
长安西出咸阳道,行尽平沙渭水澄。
便欲题诗怀往事,伤心忍见汉诸陵。
-
秦皇游幸出梁山,翠阁朱楼起万间。
千载春风歌舞地,牛羊斜日牧儿还。
-
白草愁连紫塞长,行云落日共苍茫。
驱车竟日无村落,到处逢人指战场。
-
几日春光春又归,杨花落尽泪沾衣。
君王未见相如赋,莫向长门宫里飞。
-
庭下花枝红白开,看花把酒日徘徊。
临别低垂解愁思,露珠如泪滴苍苔。
-
树色阴森江驿前,渔翁蓑笠隔朝烟。
雨中薜荔深藏寺,雾里凫鹥不避船。
-
零陵南上湘流西,竹树参差百鸟啼。
秀壁清泉行满目,不知何处是愚溪。
-
太平天子未忘危,战将谋臣厌出师。
不有匈奴频犯塞,廉颇那起汉文思。
-
飞刍走粟遍秦川,铁骑骍弓远戍边。
夜闻间谍来传语,汉垒如今不似前。
-
剪断潇湘半亩云,佳人纤手制冰纹。
舍风卧榻吹寒玉,映月歌筵叠翠裙。
-
阴阴石阁傍云松,袅袅藤窗花露浓。
独立青宵何处笛,月明遥映九华峰。
-
八月天高河汉流,丹峰翠壑迥西楼。
不堪鸿雁长为别,风树萧萧万杵秋。
-
君行不得送,怨恨若为平。
尘隔长安树,烟迷上苑莺。
关河万里道,风雨十年情。
重别心如醉,长歌涕满缨。
朝廷虚衮职,海内尽戎兵。
-
白云满深谷,爱尔结幽居。
竹影宵穿户,松阴日覆渠。
僧归邻寺寂,客至野堂虚。
过岭时驯鹿,临溪独钓鱼。
月侵前墅局,花映北窗书。
[明]
1483 年 ~ 1534 年
孟洋的诗文全集
共 122 诗文