-
早修容服侍明公,琴匣书签坐卧同。
春色故随流水去,雨声犹向落花中。
月明东阁凭阑歇,尘暗西窗倚镜空。
十二峰头云不尽,夜深还到楚王宫。
-
回雁峰高起夕岚,孤舟落日系江潭。
雁知瘴疠愁南渡,逐客明朝路更南。
-
野情尘外惬,秋思马前生。
去雁迷山色,悬藤落涧声。
洞空千树响,云细一花明。
渐觉人踪绝,烟霞近赤城。
-
汝上初经月,康庄兹再行。
孤心天外系,白发道边生。
雪草交狐迹,风沙斗马鸣。
遥怜清济色,未肯濯尘缨。
-
湘流落日外,沙迥暮生烟。
杳杳千峰失,霏霏万壑连。
鹊翻知浦树,人语辨江船。
暗里猿声断,愁深搅夜眠。
-
暇日西园内,问春春欲归。
雀惊看果落,蝶懒觉花稀。
积水斜通径,游丝暗着衣。
流光不可转,心事苦多违。
-
上谷驱车出,云中烛望频。
荒山曾过虏,残垒半无人。
云冷低关树,风多暗塞尘。
翻思戎马事,愁病转伤神。
-
朝辞凤城阙,暮出雁门关。
汉音闻渐少,胡语辨应难。
玉筋军中落,琵琶马上弹。
宫闱閒冶态,遮莫外人看。
-
边城除日至,犹自备戎机。
马上惊残岁,河边对落晖。
逢人空问讯,逾节始言归。
回首年来事,徘徊一振衣。
-
回车尘路辙,停棹故山庐。
禄薄堪迎养,官閒好著书。
吴门枫树色,京口菊花初。
到处宜乘兴,江楼坐月虚。
-
登龙来委巷,下马索新题。
砌晚苍苔静,盆阴碧草齐。
苦吟怜贾岛,高论接昌黎。
与尽挥鞭去,纷纷月满蹊。
-
王郎多逸兴,张子更清谈。
词赋谁当并,交游我独惭。
晚风闻竹碎,霏月对花酣。
转首成宵梦,梅开湖水南。
-
漫入冷泉寺,居然外虑空。
云来千树黑,日敛半山红。
法鼓传虚殿,禅音出上宫。
兴来孤骑发,汾水正秋风。
-
季子二年别,铜章百里分。
形容空有梦,消息漫相闻。
惆怅西山月,凄凉北塞云。
驿楼风日好,尊酒待夫君。
-
沙塞沈沈夕,山城瑟瑟风。
旅愁纷落木,乡信断飞鸿。
明月谁家好,寒砧到院通。
应知早成服,为寄远从戎。
-
昨夜元宵节,今晨鸿雁音。
索居才入耳,为客即惊心。
楚雪江湖远,燕云关塞深。
翻然动春兴,出户巳难寻。
-
骑马出城郭,逍遥访所亲。
高林浮薄日,古寺入残春。
细细檐花静,嘤嘤谷鸟频。
风光助吟咏,发兴为谁新。
-
春月高城上,酣歌此宴同。
旅愁鞞鼓外,心事酒杯中。
雨雪辞燕甸,莺花过晋宫。
休将万里志,今日叹飘蓬。
-
相期游野寺,不寐忆松房。
细雨苍山湿,高云碧殿凉。
沙行看逸鹭,石坐傍幽篁。
准拟侵晨往,冲泥定未妨。
-
昔慕柳侯迹,今逢顾守游。
山形盘野壑,树色动江流。
城郭登台暮,风烟倚阁秋。
不须松下酌,深坐己忘忧。
[明]
1483 年 ~ 1534 年
孟洋的诗文全集
共 122 诗文