-
奋迅骄骢不受羁,四蹄躞蹀势如飞。
浴川蹙浪寻常事,也待奚官汲水归。
-
乘鸾远访洞庭君,瑞气凝成五色云。
落尽碧桃春似水,紫箫声里立斜曛。
-
自爱山居玩化机,雨馀随处觉春归。
满庭花气薰人醉,一个游蜂抱絮飞。
-
今宵壮观驾扁舟,两岸芦风淡欲秋。
谁把琼箫惊客梦,始知五月在池州。
-
繁昌县前白杨树,随处柴门逐水开。
可是夜深风露冷,流萤一个度江来。
-
十年奔走厌羁栖,书剑无成恨转迷。
独立晚风家万里,隔江烟树是淮西。
-
江阁雨晴三尺水,野桥人渡数家村。
眼前如此秋光好,自笑先生懒出门。
-
两淮岁事恐全非,湖涨人家没半扉。
妇女捕鱼天欲黑,小船载得水牛归。
-
数株杨柳湖边寺,且系扁舟客莫催。
万顷波光净如练,一双老鹤忽飞来。
-
雨馀石髓漏云根,嫩碧粼粼漾浅春。
不是天台石桥路,胡麻饭糁避秦人。
-
气豪不受羁栖厄,十日舂撞溯大江。
蟹熟酒香随意饮,卧听风雨打篷窗。
-
杜甫夔州坡广海,南行壮观亦如之。
江神不借秋风便,要赋庐山一段奇。
-
庐山三百六十寺,上有高僧绝世氛。
今日饱看真面目,晓风吹散一江云。
-
自笑浮生类转蓬,江南江北寄行踪。
小舟客枕眠方熟,又听庐山半夜钟。
-
情知故旧长,话觉寒宵短。
何如蠙珠连,未许茧丝断。
-
寂寂衡门久不开,何嫌屐齿破苍苔。
谈诗未觉古风远,逢客真成今雨来。
帘卷飞花闲昼永,窗空啼鸟诉春回。
绝怜放棹无安道,雪满溪山近钓台。
-
伏读高昌佥宪公唐律十二首爱其清新雄杰殆本天成非吟哦造次可得韩退之慕樊宗师文苏子瞻拟黄鲁直体惟其有之是以似之区区虽欲效颦第恐唐突西施耳和游张公洞
青天为幕望边开,未许轩辕驾鹤来。
坐久溪山出图画,夜深星斗挂楼台。
刚风不动擎天力,末俗须烦砥柱才。
王粲登临应有赋,人间万事等浮埃。
-
伏读高昌佥宪公唐律十二首爱其清新雄杰殆本天成非吟哦造次可得韩退之慕樊宗师文苏子瞻拟黄鲁直体惟其有之是以似之区区虽欲效颦第恐唐突西施耳和游张公洞
狂风扶掖上层巅,不见寰区祇见天。
白石煮香如饭软,苍松蜕骨似龙悬。
盘旋上下羊肠路,经纬东西雁爪川。
何许饥猿啼一个,道人惊起不成眠。
-
伏读高昌佥宪公唐律十二首爱其清新雄杰殆本天成非吟哦造次可得韩退之慕樊宗师文苏子瞻拟黄鲁直体惟其有之是以似之区区虽欲效颦第恐唐突西施耳和游张公洞
犹忆诗成夺锦袍,传宣光禄赐香醪。
始知宦海梦初破,顿觉禅林味最高。
千里空濛皆雨露,万山起伏即波涛。
分明上界多官府,未必群仙领六曹。
-
伏读高昌佥宪公唐律十二首爱其清新雄杰殆本天成非吟哦造次可得韩退之慕樊宗师文苏子瞻拟黄鲁直体惟其有之是以似之区区虽欲效颦第恐唐突西施耳和游张公洞
杜甫无家长作客,次公非酒亦生狂。
好将天上三秋露,散作人间十月霜。
健鹘翻云诗律俊,惊蛇入草墨痕长。
白头才尽江淹笔,安得声名擅最忙。
[元]
? ~ ?
唐桂芳的诗文全集
共 302 诗文