-
古歙旧闻丞相里,海宁今拜丈人峰。
肯教微利蚌持鹬,不使奇才蛇作龙。
万里星辰皆北拱,九重宫阙愿东封。
如君合是青云器,好把功名上景钟。
-
分明李杜虽同世,见面何如直见心。
稍稍诗存赋比兴,寥寥人有去来今。
一身万里长为客,二句三年费苦吟。
雨后江村沙路稳,何时骑马定相寻。
-
纷纷作者何须数,惟有先生学古心。
寸铁不持嗟往昔,骚坛高耸见当今。
忍听旧侣山阳笛,宜效诸生洛下吟。
白发吾翁清裁远,凄凉几向梦中寻。
-
眼看棠樾只三里,轧轧小车随意行。
绿树响时疑雨至,青山缺处许云平。
新诗大似有声画,老手何妨倒著绷。
拂拭菱花照颜面,肯教镊白可怜生。
-
先生大笔真燕许,绝学从今得重观。
钓掣鳌头犹矍铄,杯除蛇影便轻安。
刘伶可作尊拳惧,石勒翻思毒手难。
往事悠悠付千古,煮茶聊沃渴喉乾。
-
半年不饮渴生吻,几日无诗愁满胸。
客里都忘广信路,梦中如听贵溪钟。
仙机有女和云织,野碓无人带雨舂。
从此别离千里外,将书何处觅行踪。
-
曾闻龙虎神仙宅,合作江南第一山。
已解玄关参奥妙,更求师法砭愚顽。
抄方每跨青牛出,卖药时随白鹿还。
想得故园重九近,西风满把菊花斑。
-
病中辱周彦明吴彦冲下顾荒寂长篇短句间见层出懒拙不即奉答姑述唐律十解以谢
丞相单传知府裔,而今厚泽见闻孙。
清风黄阁三台贵,皂盖朱幡五马尊。
利市乍颁联玉果,斓斑初试出金盆。
分明头角真英物,拟待槐边恣讨论。
-
病中辱周彦明吴彦冲下顾荒寂长篇短句间见层出懒拙不即奉答姑述唐律十解以谢
山耸牛头来北极,水分雁爪向西倾。
曾无障碍云填道,每有光辉月满城。
十万貔貅归号令,三千熊虎佐威声。
何如携取谢安妓,笑拍阑干岸帻轻。
-
病中辱周彦明吴彦冲下顾荒寂长篇短句间见层出懒拙不即奉答姑述唐律十解以谢
杜陵一览众山小,好事元戎况有亭。
红树深明朝雨暗,白鸥飞尽晚烟青。
关河表里连城郭,日月东西绕户庭。
眼力欲穷千里外,动人霜角酒初醒。
-
病中辱周彦明吴彦冲下顾荒寂长篇短句间见层出懒拙不即奉答姑述唐律十解以谢
平生爱慕程文学,一见浑如骨肉亲。
侨寓厌听芦叶雨,故乡未老蕨芽春。
骚坛高筑成勍敌,佛屋相依结近邻。
大小溪头田百顷,山鸡野鸭未为贫。
-
病中辱周彦明吴彦冲下顾荒寂长篇短句间见层出懒拙不即奉答姑述唐律十解以谢
水落山溪路可通,惜无佳客为谈空。
气吞湖海文尤壮,胸满乾坤道不穷。
家少黄金单嗜酒,愁添白发欲成翁。
冰壶冻损寒梅蕊,自向茅檐待日烘。
-
病中辱周彦明吴彦冲下顾荒寂长篇短句间见层出懒拙不即奉答姑述唐律十解以谢
造楮山翁操国柄,一时物价赴低昂。
渔梁水落青螺出,鸟道天晴白果香。
误喜病怀相唯诺,空遗老笔擅文章。
平生周子通家契,昨拜兄茔涕泗滂。
-
病中辱周彦明吴彦冲下顾荒寂长篇短句间见层出懒拙不即奉答姑述唐律十解以谢
先子平生笃爱真,时儿聪慧每夸人。
孝扬未尽三牲养,翰墨犹存百世珍。
夜梦音容偏恍惚,每怀恩德倍酸辛。
回头豚犬催吾老,但愿无忘骨肉亲。
-
病中辱周彦明吴彦冲下顾荒寂长篇短句间见层出懒拙不即奉答姑述唐律十解以谢
梧桐将雨荐新凉,烂烂欃枪夜放光。
悯晋尪羸惟有骨,医秦狂暴却无方。
栗里可怜非隐所,桃源毕竟是仙乡。
摩挲病眼关山隔,老滴西风泪数行。
-
病中辱周彦明吴彦冲下顾荒寂长篇短句间见层出懒拙不即奉答姑述唐律十解以谢
先生何事困山囚,澼絖于今尽建侯。
石骨有棱宜碍路,溪流无罅却通舟。
绿荷倾盖二三尺,红槿开花千百头。
惭愧陈琳草檄手,才疏意懒更悠悠。
-
病中辱周彦明吴彦冲下顾荒寂长篇短句间见层出懒拙不即奉答姑述唐律十解以谢
谁觅家居大小溪,溪头树影可齐齐。
清秋晒杮皴皮熟,白日悬猿背面啼。
远客醉归愁险路,病翁懒出怯深泥。
夜来南斗觇奇气,怪底文星独向西。
-
凤阙人才少,鸡林道价增。
自怜徒刻楮,谁肯为传灯。
白鹤无心梦,青蝇有赋憎。
平生二三子,羡尔属多能。
-
平生苦诗癖,为撚数茎髭。
有客寻安道,无人说项斯。
哺乌怀汝母,氏犊爱吾儿。
东海珊瑚树,今看第五枝。
-
青春千里道,白发百年心。
有约居茅屋,无由会竹林。
艰难挂宝剑,憔悴铸黄金。
自失相知友,何烦费苦吟。
[元]
? ~ ?
唐桂芳的诗文全集
共 302 诗文