[元]
1257 年 ~ 1339 年
吴存的诗文全集
共 151 诗文
-
万窍声鸣镝,云连色死灰。
群鸦刺天去,孤隼遇风回。
木叶无可落,梅花不肯开。
归来聊抱膝,吾芋固堪煨。
-
芝麓开仙迹,丹霞傍洞天。
竟随双剑化,尚想一壶悬。
月浸鸣弦室,云生种秫田。
泠泠华表语,更俟后千年。
-
能隐宁论晚,谁知晚更宜。
渔竿谙渭石,象奕老商芝。
骨健风霜耐,心閒日月迟。
但烦多酿秫,醉傲太平时。
-
共诧追风健,何虞历块伤。
世非无骏逸,我独念驯良。
短策城边月,枯萁野枥霜。
旧游堪一嘅,心愧敝帷藏。
-
岩栖今郑老,市隐旧梅仙。
世隔青衫梦,诗凋白发年。
故山三径草,乐土一衰烟。
应笑清湾叟,当时问北船。
-
慈云樽酒地,回首辍邻舂。
水坏车行道,云迷手植松。
百年嗟我后,四海念谁从。
风雨春归夜,还闻景德钟。
-
风雨春强半,莺花日许长。
诗添子美瘦,酒减次公狂。
客欲巾车去,余方蜡屐忙。
相看一笑别,江上又斜阳。
-
登览心犹壮,栖迟鬓易凋。
江山如有待,岁月不相饶。
匹马观嵩岳,扁舟听海潮。
兹游终有遂,办取一裘貂。
-
半生真逆旅,万事等虚舟。
未老先成懒,虽贫不解愁。
西风三日雨,南楚十分秋。
闺妇为寒计,篝灯葺弊裘。
-
爱子眉垂白,于余眼倍青。
眠云豫章榻,呼月鹊湖亭。
世虑吾忘我,天机影答形。
木兰枝上露,香入太玄经。
-
已拙治生理,兼无用世才。
年年中酒过,日日典衣回。
寒食梨花落,江南燕子来。
山深旧知少,怀抱向谁开。