[元]
1257 年 ~ 1339 年
吴存的诗文全集
共 151 诗文
-
南北长堤彩蜺连,垂杨夹道绿如烟。
春风剩长丝千尺,办与游人系画船。
-
阴阴野树鸣啼鴂,漠漠馀寒落楝花。
十载送春浑是客,五更听雨忽思家。
-
三丫路口逢朝雨,百丈山头见午晴。
借问汤原三十里,仆夫摇首欲归耕。
-
浦苇汀荷战晚风,三三五五雪衣公。
故应如此丰标好,合著宽閒寂寞中。
-
蹇驴驮醉暮归迟,一犬迎门吠短篱。
此是诗人堪画处,画来又费几人诗。
-
折苇枯荷绿一洼,游鱼戏蟹小生涯。
水荭花外秋偏富,付与鸳鸯占晚沙。
-
静阅天机此倚阑,崔嵬未了忽波澜。
万般起灭都看尽,一碧澄然更好看。
-
凄凉东府对床吟,萧瑟巴山语夜深。
人听自悲君自乐,古今同耳不同心。
-
停针元不为伤春,巧夺天机亦损神。
长日支颐无一语,应思身衣弋绨人。
-
野田秋粟啄堪肥,挟弹张罗总祸机。
丛竹萧萧风猎猎,莫辞枝上冻相依。
-
玉碎珠明丽野田,不将赪紫竞春妍。
一茎露缀秋风里,中有苍姬八百年。
-
漂饭千金报尚轻,更缘推食许平生。
区区报施何时了,一饱男儿好自营。
-
梁山泊里雨濛濛,借得鸥沙过短篷。
三百里天香世界,平生无此芰荷风。
-
兵后荒残赋役频,故家斤斧到荆榛。
年来桃李春风闹,谁识承平雨露身。
-
当年此种外家分,归载琅玕笑市人。
外氏凋零吾渐老,寒泉千载哭青春。
-
此树先人手自哉,当时数日待花开。
树今如此人何处,惭愧春风岁岁来。
-
吾家屋后山茶树,树始栽时我髻丫。
三十四年今过屋,春风两鬓不教华。
-
白袍乌帽小纶巾,君是彭铿第几身。
肘后有方能却老,眼前无药可医贫。
好将玉札丹砂手,去看长干白下春。
若见故人询退叟,为言心铁鬓如银。
-
访梅欲觅老逋家,小国清寒力渐加。
雪意动时云罩树,日痕薄处冻生花。
沙边鹘落飞戍骑,箔下鱼跳集钓槎。
聊补番君风土记,未须持向北人誇。
-
久无人汎锦袍舟,谁共湖天一片秋。
潮落石横迷古埭,霜飞木落露浮洲。
雁声叫月来无尽,菰米沉云散不收。
渔唱一声何处起,有人怀古涕先流。