-
一枝灵木坚多节,千里逢人寄永州。
赐出汉宫尊子夏,封当大县庆邳侯。
衡山云散迎归骑,湘浦春晴更顺流。
欲往从公无羽翼,请携上座别愚丘。
-
醉翁遗迹遍江湖,何事东游不到吴。
遂使山川有遗恨,却看孙子步清涂。
沈郎带减传千古,婺女星高近六符。
簪笔便当归从上,盖蓝鞍锦照天衢。
-
春风桃李正开花,客路江山亦可嘉。
白鹭洲前浪山起,乌衣巷口夕阳斜。
一星终矣君重往,四壁萧然我独嗟。
元祐子孙今用尽,如公岂合在天涯。
-
天外飞云结晚阴,城头清吹度虚襟。
江山已定南居计,鱼鸟休撩北去心。
菊早有花千叶嫩,薄香酿酒十分斟。
归来卧听黄昏雨,与我尤亲一布衾。
-
积阴解尽可信眉,梵宇仍容款扣扉。
山净且无尘一点,湖平惟有鹭双飞。
杯行客恶思传令,劫急棋争看解围。
招隐不知谁好事,为寻幽处著渔矶。
-
江干燕客酒如淮,归路飞辀破绿苔。
灯影入帘窥酩酊,雨声宜梦引咍台。
岂无文送穷行别,似有人呼隐去来。
一念不生无可道,此怀今欲向谁开。
-
交说纷纷不惮烦,要公小驻北归辕。
三休恐负名亭意,二去吾宁顾子言。
快指柴桑还我里,遥瞻神虎到君门。
画图史笔俱张大,又得杨家一巨源。
-
十年频望秀而巉,琴筑齐音和阮咸。
砚浴珍材躬试墨,画收名笔旋开缄。
长江流自胸襟出,大艑来如首尾衔。
分手一言君勿忘,他时容我见千岩。
-
土瓜甘蔗窖深藏,青李来禽子在囊。
胜日园林吾有分,暮年歌酒尔无忘。
扫除金屑不到眼,尽力石田难救荒。
每遇北风长引领,皖公山下是桐乡。
-
烟雾濛濛远岫埋,沙边特为小徘徊。
行人又向去处去,客子未知来不来。
诗似芙蓉临水出,人如杨柳待风开。
何时见此消愁眼,更责后期倾玉杯。
-
到处能行到处藏,饭馀挂钵解茶囊。
不缘头上五分白,始与人间万事忘。
一介远劳询近日,十年如此住南荒。
只今已是交游绝,不问比邻不择乡。
-
龙目秋成亦一奇,略无瘴雾损瑶肌。
荔枝韵胜材谁亚,益智名同性即非。
侠士从禽携弹去,鲛人探海得珠归。
不须直待枯成腊,便遣尊前解褐衣。
-
潦倒粗疏老更痴,手摩枵腹逐儿嬉。
处阴息迹真休矣,遇坎乘流一听之。
腊后春生须雁到,花前思发幸梅知。
瀛洲学士沧洲兴,妙唱一年渔父词。
-
骨鲠当朝迹未尘,但知谋国不谋身。
试看犀角龟文表,真是鸾台凤阁人。
短别可堪驰梦驿,小诗聊为写情亲。
雪山满眼寒潮急,凭仗归鸿一问津。
-
竹龙衔尾转山房,饮足寒清滴夜长。
曾问鞠穷目眢井,为焚安息坐胡床。
千山从此俱蒙润,一线才通未可量。
六月炎方了无暑,谁知世上有清凉。
-
大涌泉东小市头,川平土沃似中州。
谁欤筑屋溪山里,李也读书窗户幽。
懒觉郊行差自适,老于春事不相谋。
他时来问曹溪路,系马桥边更少留。
-
川净波平五板舟,天开地辟一轮秋。
白银国放黄金色,宫锦袍添紫绮裘。
坐久星河挂璎珞,夜深风露走珠旒。
人间意适须乘兴,我是闲人更自由。
-
已老犹痴作蠹鱼,出门延望立须臾。
或深或浅花先后,半霁半阴云有无。
山月向人俱引领,海风无日不嘘枯。
论诗各尽诸郎意,篱落之中自可娱。
-
清晓匆匆贺岁归,又随微雨渡曹溪。
祷晴愿见五色羽,揭户方占一日鸡。
沙水半摇新略彴,云烟深护古伽黎。
曹源激水仍过颡,桃李无言下有蹊。
-
龙尾道南初见子,烱如玉笋出瑶林。
别来东海记三浅,歌罢武溪同一深。
后五日看真得力,前三语且更留心。
平生著手枯桐上,会有人能识此音。
[宋]
1097 年 ~ 1167 年
朱翌的诗文全集
共 507 诗文