-
半夜凉生过雨初,起迎秋色扫庭除。
西牛东女经年会,北客南风一笑疏。
乾鹊悲鸣桥渡汉,龙泉腾跃气凌虚。
盆池水面萤飞过,上下天星总一如。
-
六花几岁不来南,大似优昙欲遇难。
瓦响急倾鲛鮹颗,袖宽先得柳花团。
莫忧荔子明年少,已是梅英向腊残。
骨冷魂清北风里,更临江槛俯惊湍。
-
夜深真可覆三毡,地僻何因致八绵。
五岭盛传非昔日,一寒如此怪今年。
固知渊客难藏宝,倒卷珠池立散天。
日下有丹能变白,青山休恨早华颠。
-
北风号木造秋悲,书到江南九月迟。
雁过宜频问消息,诗成犹得慰相思。
想当雨澹烟昏处,又见橙黄橘绿时。
若到北山烦寄语,道林真觉乃吾师。
-
颇厌低头看文字,似曾有约到南山。
稍回妍暖日自喜,扫尽积阴天解颜。
便合与君联骑出,更谁如我两人闲。
相逢莫作伤时状,且趁春光竞往还。
-
使星入蜀动佳占,幕府谟谋要子参。
天下兵戈连岁月,朝廷根本在西南。
路经九折休回首,事考三分小驻骖。
想见梅黄飞雨里,前旌已在百花潭。
-
退之传毛颖,步骤过迁固。
当时不入眼,怪笑且惊怖。
柳州极不平,裁书细说喻。
浮云蔽两曜,凭虚亦暂驻。
何伤黄道行,终古元气聚。
-
淮人为水族,庖脍亦已巧。
田间有鸣鸡,性命得自保。
吴人口垂涎,捕取穷浩渺。
于吴产或多,于淮求则少。
要之业境会,食债良自绕。
-
物生本不同,所贵以形似。
如何小草间,或作潜渊类。
宛然花叶分,有此尾鬣备。
如以柳贯腮,十百共一蒂。
可肩比目鳞,与世为上瑞。
-
并湖西去望南屏,但见烟云日日新。
山色渐争秋气势,荷花全露晓精神。
洗心用此无边绿,处世端能不染尘。
惭愧西湖敦夙夜,从今长作境中人。
-
凭高直欲驭西风,百里纤毫尽发蒙。
楼观相望秋色里,江山争丽海光中。
云容入座如相识,足力缘梯尚不穷。
肯使诗成夸得意,撞钟惊起坐禅翁。
-
老去何嫌雪满颠,放怀惟与子周旋。
起趋吴越时难得,上继张余理必然。
岭海断云归雁底,江湖春浪白鸥前。
故人相见问今我,雨笠烟蓑事力田。
-
腊前梅蕊未斜横,至后醅香试满觥。
过眼文书开数叶,打窗风雨又三更。
闭门高卧直差易,拥鼻微吟何似生。
稍取湿薪供热弄,住山如此不多争。
-
蝉引秋风上桂枝,登山临水不胜悲。
兽蹲虎踞石见怪,天划神刓洞出奇。
无复碧蓝鸡刷羽,空馀青栗猬攒皮。
傥分衲子三椽屋,当与仙人五日期。
-
云气向晓不待族,风伯忽来吹使醨。
溪南溪北半篙碧,荷叶荷花一段奇。
旋扣柴荆行问道,少休松槛坐移时。
渊明志广桑麻长,此语勿传朝市知。
-
百忧不到酒三行,万事尽休棋一枰。
梅子未黄先著雨,樱桃欲熟正防莺。
忽惊夏向明朝立,便恐春从此地更。
数蝶飞来花寂寞,乱蛙鸣处水纵横。
-
举头廓廓见晴虚,山色秋光得自如。
杖履可行三里近,斧斤不赦万松疏。
上人坐设刀圭饮,乃祖家无担石储。
语罢寒温晚归去,相逢应不问迁除。
-
日角曈曈上蔡阳,有星飞去避馀光。
东西怵迫谢新进,南北逍遥乐故乡。
载刻庙碑求琰琬,一新祠宇照沧浪。
使君著意敦风俗,更作高堂榜卒章。
-
把酒论诗建业城,三年金石见交情。
罗池忽待中流泊,姑蔑应无剧雨倾。
直道岂知人负我,英姿如在死犹生。
炉香销尽丛祠晚,独对西风泪臆横。
-
行乐何妨纵水嬉,劝耕犹喜及花时。
风和官柳未飘絮,绿满园桑无附枝。
训练指麾谈笑里,清凉潇洒古今宜。
西溪雨足归舟稳,会送高帆入凤池。
[宋]
1097 年 ~ 1167 年
朱翌的诗文全集
共 507 诗文