-
广文著书不窥园,刻杯以玉露以繁。
澹乎不蹑俗士驾,雅意要令吾道尊。
那知韩赋李有花,常以博士居四门。
老夫却欲来不速,但恨人静钟鸣昏。
明朝未必遽零落,往看花上春风喧。
-
委委曲曲山九锁,巍巍堂堂天一柱。
灵官跨龙出洞来,仙人驱虎载箬去。
泉流两山鸣佩玦,夜坛星辰可手摘。
世间何限真人祠,身未尝到衔空结。
一日来游岂偶然,草中更识天荷叶。
-
一溪之云各为雨,聊与萧王分出处。
乱山深处有生涯,三尺渔竿一枝橹。
细读怀仁辅义书,先生于世未尝疏。
我已飘然遗物去,斯言却以告司徒。
参政树碑颂遗德,舍人作堂诏无极。
-
举头直北看青山,低头直下觑黄卷。
黄卷辛勤有时厌,青山于人保不变。
山作主人我为客,主人看客长不倦。
今代风流漱石公,吏事直以儒雅缘。
一丘一壑在胸中,尘土污人聊举扇。
-
君不见五经纷纶井大春,不得已见阴将军。将军故为设麦饭,推去不食言非诚。
又不见刘怀慰作齐太守,廉吏籍中自称首。邦人馈米不肯取,示以麦饭吾所有。
我有郭内一亩田,带经荷锄愿有年。今年麦熟始一饱,久饥客子俱来前。
姓名久与市朝绝,将军薄饭不吾设。亦不彊学刘公清,但使儿曹知稼穑。
-
投闲闭门且稳坐,动辄有碍天难测。
钱神不肯赴招要,疟鬼乘时作寒热。
要之贫困真我道,一一为向儿童说。
山中宿麦旧为农,瓶无储粟今何拙。
甑尘不扫爨未烟,米尽自从仁祖索。
-
老范好客老更豪,长恨无人陪痛饮。
我尝解带坐南轩,闭门投辖则大窘。
小韩云是故人子,酒量直须吞万顷。
昨宵风雨送秋来,雨罢月林散清影。
想当一口吸西江,看抚朱丝移玉轸。
-
牡丹酴醾送春归,南风亦复吹戎葵。青女不瘦芙蓉肌,雪中山茶火争辉。
此开彼落相背驰,安得坐隅皆见之。剑南老人来解衣,好手不免如徐熙。
萧然四幅十二枝,规模一出众史卑。妙处天授非人为,右军字画少陵诗。
后来纵好难并驰,传观左右识者谁。爱画入骨吾一痴,惜哉不获坡谷题。
何妨扰扰俗眼疑,秀野前后花成帷,按图求之君自知。
-
风行水上初如织,任使荡云高沃日。
屏翳歇去冯夷归,本体湛然无损益。
风本无形不可画,遇水方能显其质。
画工画水不画风,水外见风称妙笔。
清泉道人乃了此,笔下渊源心自得。
-
太祖皇帝龙飞初,君家枢密推日车。
一时事载太史笔,九庙画展功臣图。
昭陵取士极妙选,乃孙应诏从诸儒。
威如草木部刺史,屡进药石谏大夫。
谁知冷落百蛮里,忽见其后清而腴。
-
老矣捐书卧看屋,尚记姓名供简牍。
仓皇去越著南冠,头已如蓬口生醭。
无因可结孔方交,有药唯医管城秃。
新凉稍与灯火亲,学字颇惭蛇蚓曲。
罗纹重厚使守舍,铜雀不真非所蓄。
-
方提干有端石砚池狭不能容水予携以归令匠者广之疑其不返也书来见督以诗解嘲
端溪有石紫玉润,未遇良工失追琢。
眇哉池面劣容指,水至不能容一勺。
灊山道人请归治,要使墨池少开拓。
每烦健步远来徵,事必不然空臆度。
子如不忘一块顽,予亦敢负千金诺。
-
政和圣人拜贤书,陛胪春晓传天衢。
集英殿下八百众,一时如公此策无。
万口一词期第一,擢之第三众不怿。
诸公贵人愿相识,戒阍走马要君入。
君言不媚有药石,国子先生乃例得。
-
我闻校书如扫尘,尘随帚去辄随有。
萤窗孤坐志不分,帝虎鲁鱼相可否。
榻上诸公富贵人,安能办此铅黄手。
绿柳啼莺耳畔春,翠袖弹丝眼前酒。
如何复窥蠹简尘,又借管城公作帚。
-
雨江洗出揉蓝天,结璘下铺白玉筵。
尾箕斗牛珠一穿,连晖接影堕我前。
整襟危坐天地默,不知夜漏下几刻。
飞萤一点从外入,白露下湿桂子香。
蓝桥云英正卖浆,金盘荔枝龙眼双。
-
有韩太尉淮阴家,十年种木今开花。
松阴渐可张翠葆,桃蹊久已蒸红霞。
早来雨过著芒屩,曲沼镜平清见沙。
道人从我似支遁,公子立名非务华。
剧谈坐致千岁日,默诵初无一字差。
-
楝花角黍五色缕,一吊湘累作端午。
越人哀君楫迎汝,呼声动地汗流雨。
鱼虾走避无处所,小试勒兵吾有取。
楼船将军下潢浦,佽飞射士彍强弩。
大堤士女立如堵,乐事年年动荆楚。
-
数夕一梦吴淞江,两桨飞度荷花乡。
刳中山骨泥数斗,趁雨屈盘三节藕。
镜面光寒溢井花,四顾无人下渴鸦。
老翁真个儿童似,我非韩公亦儿戏。
绿茎亭亭忽独立,帘疏不隔香直入。
-
樯乌逐风不停飞,尾燕掠水东复西。
蛮弦金拨窃私语,行客转头声更悲。
扰扰云吹宝鬟绿,新妆半隐朱帘曲。
无限柔情指下生,谁道弹丝不如竹。
谷儿指法来帝城,曹供奉传新曲名。
-
酒酣侑坐展博局,分曹并进角马足。
过关验齿出天衢,入关未掩绕日轴。
十骥并驱纵来往,一将折箠制起伏。
击前叠后看腾骧,避堑守狭良局促。
缓时必若出门殿,妙处正须蚁封逐。
[宋]
1097 年 ~ 1167 年
朱翌的诗文全集
共 507 诗文