-
何恨苦笺天,天迥塞辽,风送如墨。旋整还斜,织秋光成画。霜信紧、凭伊报与,旅愁深、无人会得。弋矰休篡,万里南来,防有上林帛。
年年劳远目,倚阑处、险断消息。那计东西,悔春泥留迹。谅生性、随阳难写,拟名流、书空太剧。乱鸦更迭,凤泊鸾飘谁惜。
-
光禄有吟台,社饮数数至。
但期谐里耳,谁料接仙气。
佳联觅双璧,断句锻七字。
大雅诚所羞,土风庶未坠。
怪君亦癖此,翻然肯来惠。
-
朔风猎霜林,绳直城西道。
去岁饯黄公,今晨送张老。
帝心重岳牧,飞黄出内皂。
救时亦已亟,报国未为早。
太行扼右辅,斥塞列城堡。
-
故人秋鼓吴淞舵,懒草词头直青琐。
隔年相见话沧江,复此禅房拨松火。
君家去我才一苇,月下趁潮惯单舸。
青山留客作屏枕,小园养亲足蔬蓏。
别来梦绕写经斋,花竹图书忆犹颇。
-
王孙竞爽媲二苏,自相琢磨瑾与瑜。
十年寝馈山水窟,养就诗笔清而腴。
适来尝荔出新什,芳冽有若倾醍醐。
投桃区区辱琼报,使我惭汗淋襜襦。
溯从宣庙罢方贡,玉食久阙赪虬珠。
-
圣清极盛稽乾隆,十全五福基补桐。
初元日知裒少作,檃括四部光熊熊。
六传神孙缵祖绪,遁野听训畴司聪?
从臣奉敕上讲义,经纬经史观其通。
间徵前事藉毖后,长源敬舆孰与忠?
-
征商转饟用士人,湘淮以建中兴勋。
先生戎幕显儒效,寿不副德官能贫!
叙劳褒䘏君相事,素位而外皆浮云。
遗经垂诫五十载,至竟清白昌后昆。
孝思追远有前例,期颐览揆如生存。
-
儿书一声母一泪,惟有寒灯知此味。
世间最苦嫠与孤,及子能养亲不待。
林生失估才四龄,壁立十载馀短檠。
寸丝粒粟赖宗老,并日继晷严自程。
儿未成童出负米,对茹荼蓼甘如荠。
-
入关拯黎元,东归抚故宇。
遥遥三百祀,神孙实缵祖。
前驱郁孤忠,不憗遗此辅。
缅怀十王亭,后贤足材武。
-
画禅榜室咸福宫,名迹精鉴罗思翁。
潇湘图出虎儿笔,阴霁昏晓交溟濛。
裕陵题识至四五,谓与老米家法同。
云山卷在喜璧合,辉映羲献宝笈中。
通灵转劫七十载,滇徼万里谁能踪?
-
马生私淑郎世宁,曾得百骏旧画稿。
及对真图诧神妙,晨摹暝追技进道。
想见从猎乌梁海,遍睹牧群逐水草。
传神绘影尽殊相,复起曹韩且倾倒。
此卷缩临仅太半,买玉得羊亦自好。
-
我家积厚笃汝父,有官不就耕经畬。
手培双玉作书种,及预乡举宾皇都。
制科既停趣读律,致泽望断桑海枯。
苟全性命垂廿载,兄处弟出饥所驱。
文诚世盛掌邦禁,四传及汝食庆馀。
-
江都画马独神妙,龙种今乃并二难。
夙娴骑射本家法,爱骏癖亦伯仲间。
阿兄据鞍老益壮,扫秃千颖追曹韩。
弟初弄翰已人室,通习马语逾奚官。
紫骝黄骢左右控,如扈法从蒐木兰。
-
行园持橐人两三,板屋寻丈如僧龛。景翁老健癖茗饮,亲点分啜资雄谈。
再期肝脾尚此味,坐处形影成优昙。手临真草忍检视,尘积能免供饥蟫。
吾宗思旧宝残剩,发匮旦旦勤搜探。闻香无意得龙焙,汲戆盖猛随咀含。
吾曹赋性习茶蓼,敢说苦硬终回甘?故人精爽俨临上,饮此后死容无惭。
君诗沉哀积百感,三复脸泫吾何堪。此茶隔海谁所致?七鲲身近闽东南。
-
清明后三日同季友栗斋熙民梅生子有宰平策六次贡幼实述勤吉庐看杏花旸台纮孙从
清明初过春弄色,柳黄转绿杏红白。廿年五度旸台游,屡失花时晚乃得。
萦冈匝野若烟雾,数十百里树万亿。无风芳华自矜宠,向日光艳相映射。
比香雪海差少香,东瀛樱花岂其敌?居人种树取落实,却办诗料供游客。
烂漫最数管家岭,层沓周围望无极。山南大工亦擅胜,敢尽天欢穷日力?
风光有此不留待,垫巾重为逝者惜。王孙草绿胡末归?欠上秀峰永朝夕。
-
柴桑掇露英,满意诩佳色。
宁知千载下,粲烂至此极。
迟暮造物怜,区别与装饰。
虽穷变化巧,未失幽静德。
惜无钱画传,谁补范谱摭?
-
毅庙中兴祚不永,国脉潜斲天实为。
圣功蒙养始以渐,邪正消长争危微。
嗟公直讲甫三稔,弃外长与重阍辞。
师臣恩礼报匪易,直道难合徒心摧。
我时未壮齿僚末,送别旋痛轩弓遗。
-
咄哉凶虿尔何物?大地清光坐阏郁。诗人愤视天偏盲,痴想嫦娥与洗熨。
浇愁我辈聊饮醇,琼楼高处滋苦辛。沈沈八万三千户,不减下界流民贫。
交会由来盈则食,欲放光明例昏黑。太阴弓矢久不供,剩共保章志侧匿。
私忧荧惑危欃枪,士女击鉴徒尔忙。搥环破璧须臾耳,还汝当头明镜水。
-
纪陂之荷高逾丈,叶大如伞柄成杖。
幽姿远世不著尘,清馥入秋已添爽。
红衣左亸迭迎艇,缟袂右回似避桨。
主人筑室中花立,花外苍苍尽苇荡。
昔贤以莲比君子,有分吾及见消长。
-
光绪三载君始生,仲冬壬戌微雨晴。
若翁草疏昼闭閤,我来小坐闻啼声。
悬弧出告一笑乐,曰陈曰潜咳而名。
前尘历历君已艾,乞画使我百感并。
敬舆王佐斥不用,唐祚陵替风先萌。
[清]
? ~ ?
陈宝琛的诗文全集
共 887 诗文