-
连房共砚十三春,惯见官奴写洛神。
再过旧庐馀落日,坐怜东海几扬尘。
雕虫何损擎天手,乘鹤难留阅世身。
长有青箱珍片羽,忠廉三叶未为贫。
-
画师退笔已成邱,诗老清霜亦上头。
乱后田庐完自好,客中岁月去何遒!
发挥灵秀从人买,商略丛残为我留。
自笑情缘犹未断,溪山到处有吾楼。
-
足恨饶悲更送君,瞻乌谁屋况斯文。
三纲漠后看真绝,六籍秦馀恐卒焚。
累疏不回垂尽日,一楼且卧未归云。
坠驴开口何年事?
差幸经帷远世纷。
-
与君衰飒鬓都苍,望古平生愧景行。
祇道王城堪大隐,那知春色是他乡。
世风无地容章甫,史例微闻病紫阳。
风鹤不惊尘不到,且从田父醉淋浪。
-
老更伤春滞帝城,海天南际是柴荆。
百花无主谁司命,一雨何悭急洗兵?
官道马骄新绿满,禁林鸦散暮烟横。
家家上冢知寒食,早晚山陵傥顾成。
-
晚被殊恩但益悲,章身何慕见尊师?
豹斑窥管难言学,鹈翼濡梁每讽诗。
抚事侍中惭劲悍,怀忧退食敢委蛇?
臣家世实玄狐赉,成庙当年正盛时。
-
五年无此好风日,八十三翁喜献春。
爆竹彻宵喧梦甚,桃符比户照眸新。
民劳得勿真思汉,居陋犹堪托避秦。
却为乡邦忧长乱,开门节度亦无人。
-
交谊平生托纪群,晚丁阳九始知君。
直庐簪笔犹如旧,从径壶餐亦已勤。
累疏纳忠长在御,一尊忍泪到临分。
海程五日便来往,不似囊琴别水云。
-
萧瑟无缘赋小园,故侯瓜好忆青门。
卜居近接三迁宅,思旧鸡招九逝魂。
散郁上层望远海,暖寒东际就初暾。
他年先友编成记,及共行朝奉至尊。
-
汉火中衰遘闰馀,露车敢陋九夷居?
王城如海犹宜隐,人境无喧便可庐。
延月高楼陪母饮,艺蔬隙地课儿锄。
治生亦是吾儒事,终胜求官但抱虚。
-
难买新年半月晴,今宵对月更圆成。
只无佳客娱良夜,却少微云累太清。
穷社赛春偏有兴,暗潮平岸不闻声。
此身未死须料理,自踏金波步到明。
-
坏户秋虫蛰过冬,发春来听佛庐钟。
阴晴天幻村前景,开谢花留雪后容。
欲共禽鱼参寂灭,漫凭药石养疏慵。
壑蛇冉冉谁能记,偃盖只看手植松。
-
去日堂堂胡不归?
晨光献岁更熹微。
思艰行在需三鉴,厌乱都人望六飞。
犹有遗臣谁是靡,能知四国岂无挥。
危冠到老仍强项,吾道何伤举世非。
-
与君同坐不知天,岂有微禽海可填?
自古焦头欺曲突,忍将对泣换先鞭。
茫茫正复忧来日,去去谁堪忆盛年?
终就名园求一醉,清池古木夜床联。
-
盆菊开残剩瘦枝,萧萧寒日上窗迟。
病中始觉身真老,乱后犹疑事可为。
一昨梦痕芳草改,半生心绪夜鸡知。
相思最有江南客,注目霜鸿是此时。
-
芍药将花失就看,蔽池苇荻一凭阑。
亭台历劫犹如旧,松竹寻盟及未寒。
留命自疑关动忍,恋恩无分养衰残。
裕陵灵爽榱题在,蓟树东瞻感百端。
-
冶蜂痴蝶恣飞栖,谁信朝来顿作泥。
池上绿深犹美满,雨中香在转凄迷。
凉湾坠粉供鱼唼,虚榭沈阴费鸟啼。
断送一春还忆昨,却持残烛觅新题。
-
恨人又阅一星终,公等年华正及中。
莫但刻舟伤往迹,要知磨铁恃深功。
鸿嗷不集民安托?
龙战能贞道未穷。
倚杵张弓谁料得,衰残任唤信天翁。
-
人间何夕付休休?
碧海青天有尽头。
一曲霓裳空自惜,千年灵药可应求?
云山北向心长耿,河汉西倾泪与流。
回忆前年岩下宿,颠风险覆绝江舟。
-
相招海上一倾谈,外事疑君或未谙。
不道圣恩资馆伴,翻因国论忤枢参。
骈头诸贵宁同趣,琐尾孤雏岂所堪。
似子朴忠真宋学,公孙阿世死多惭。
[清]
? ~ ?
陈宝琛的诗文全集
共 887 诗文