-
双龙隐扶辇,千骑纵翱翔。云旌翠蕤摩荡,遥指白云乡。风驭飘飘高举,云驾攀留无处,烟雾杳茫茫。小立西风外,似听佩锵锵。
暮天长,秋水阔,远山苍。归途正逢明月,醉语说丰穰。但愿明年田野,更比今年多稼,神贶讵能忘。君可多酾酒,吾复有新章。
-
清秋好天气,禾黍巳登场。群心思答神贶,吉日复辰良。神既来兮庭宇,飒飒西风吹雨,仙仗俨长廊。巫觋传神语,出户舞伥伥。
刲肥羜,沥桂酒,奠椒浆。一年好处须记,此乐最难忘。风外渊渊箫鼓,醉饱满城黎庶,健倒卧康庄。夜久群动息,风散一帘香。
-
乱云低薄暮,微雨洗清秋。凉蟾乍飞破镜,倒影入南楼。水面金波滟滟,帘外玉绳低转,河汉截天流。桂子堕无迹,爽气袭征裘。
广寒宫,在何处,可神游。一声羌管谁弄,吹彻古梁州。月自于人无意,人被月明催老,今古共悠悠。壮志久寥落,不寐数更筹。
-
古堞凭空,烟霏外、危楼高矗。人道是、宇文遗趾,至今相续。梦断繁华无觅处,朱甍碧甃空陈迹。问长河、都不管兴亡,东流急。
侬本是,乘槎客。因一念,仙凡隔。向人闲頫仰,已成今昔。条华横陈供望眼,水天上下涵空碧。对西风、舞袖障飞鸿,沧溟窄。
-
少年著意作中秋,手卷珠帘上玉钩。明月欲上海波阔,瑞光万丈东南浮。
楼高一望八千里,翠色一点认瀛洲。桂华徘徊初泛滟,冷溢杯盘河汉流。
一时宾客尽豪逸,拥鼻不作商声讴。无何陵谷忽迁变,杀气黯惨缠九州。
生民冤血流未尽,白骨堆积如山邱。比来几见中秋月,悲风鬼哭声啾啾。
遗黎纵复脱刀机,忧思离散谁与鸠。回思少年事,刺促生百忧。
-
景纯浩然见过径饮成醉夜中雨作比近五鼓月色满空晓起书长语赠二子
退之方北归,见蠍即成喜。东坡还泗上,铎声欣入耳。
而况羁旅中,解后遇知己。东风淡荡百草芳,游丝飞絮白日长。
一杯相祝对流水,白酒微带溪芹香。渔歌樵唱竟相属,不觉半山无夕阳。
醉卧山堂听山雨,冰雪对床挥夜语。一镫照壁映悠悠,恰似孤舟泛青楚。
梦回酒醒明月高,风雨向来无处所。人生哀乐本皆空,莫令身世如飞蓬。
-
无堪老懒,喜春来蔬笋,劝加餐食。底事东君留不住,忙似人闲行客。忧喜相寻,利名羁绊,心自无休息。不如闲早,付他妻子耕织。
门外柳弄金丝,落花飞不起,东风无力。浊酒一杯谁送我,欢意都非畴昔。致主无心,苍颜白发,敢更希前席。功名蛮触,何须千里追北。
-
黄河一线天上来,两山突兀屏风开。
天生圣人为万世,惊涛拍岸鸣春雷。
冷云直上三千丈,石颠古庙高崔巍。
断碑岁月不可考,丹书剥落空莓苔。
嗟乎去古盖已远,荒辞漫汗相惊猜。
-
归去来兮,吾家何在,结茆水际林边。自无人到,门设不须关。蛮触政争蜗角,荣枯事、不到尊前。应堪叹,清溪流水,东去几时还。
此身何处著,从教容与,木雁之闲。算躬耕陇亩,在我无难。便把锄头为枕,眠芳草、醉梦长安。烟波客,新来有约,要买钓鱼竿。
-
与君把臂临黄河,缺壶声里度悲歌。
玉缸酒半离筵起,千里东风射马耳。
孰能忍饥学夷齐,看人鼻孔吹虹蜺。
莫道书生成事少,男儿盖棺事乃了。
雄心虽壮未能伸,客舍萧条逢暮春。
-
几日东风吹冻雪,麦苗乾死埋沙尘。
客床敧枕睡不稳,寒气偏寻老病身。
沈沈夜色涵窗白,却讶微云弄山月。
开门澹荡雪满空,拂面犹疑柳花湿。
二气交感天地通,千林玉立天无风。
-
爱酒陶彭泽,映世清节耀。
乞食赋新诗,不复事边徼。
士生多坎坷,异代或同调。
东山不可作,敢望磻溪钓。
壶觞聊自倾,登高一舒啸。
-
飘飘关辅客,逸气薄云霄。
承学有源委,持论生风飙。
束发侍玉阶,香名满天朝。
射策不一中,雄文深自韬。
嘉遁思居洛,歌诗祇和陶。
-
念昔始读书,志本期王佐。
时哉不我与,触事多坎坷。
归来濯尘缨,羸装聊解驮。
午芹多奇峰,流水出其左。
誓求十亩田,于此养慵惰。
-
岁己酉春正月十有一日吾友张君汉臣下世家贫不能葬乡邻办丧事诸君皆有吊章且邀余同赋每一忖思辄神情错乱秉笔复罢今忽四旬矣欲绝不言无以表其哀因作古意四篇虽比兴之不足观者足知予志之所在则进知吾汉臣也无疑
驱车上太行,中道车轴折。
停车卧辕下,骨断筋力折。
抚膺呼苍天,淫淫涕如雪。
古往与今来,此憾何时绝。
-
岁己酉春正月十有一日吾友张君汉臣下世家贫不能葬乡邻办丧事诸君皆有吊章且邀余同赋每一忖思辄神情错乱秉笔复罢今忽四旬矣欲绝不言无以表其哀因作古意四篇虽比兴之不足观者足知予志之所在则进知吾汉臣也无疑
艺兰当清秋,生育胡不早。
西风发微香,能得几时好。
飞霜半夜来,灭没先百草。
真宰独何心,吞声不复道。
-
岁己酉春正月十有一日吾友张君汉臣下世家贫不能葬乡邻办丧事诸君皆有吊章且邀余同赋每一忖思辄神情错乱秉笔复罢今忽四旬矣欲绝不言无以表其哀因作古意四篇虽比兴之不足观者足知予志之所在则进知吾汉臣也无疑
北方有黄鹄,饱义气勇烈。
天寒辞故巢,思欲近丹穴。
吁嗟翅翎短,云海路隔绝。
凤皇不相待,孤愤无由泄。
耻与鸱鸢群,朝夕肆饕餮。
-
岁己酉春正月十有一日吾友张君汉臣下世家贫不能葬乡邻办丧事诸君皆有吊章且邀余同赋每一忖思辄神情错乱秉笔复罢今忽四旬矣欲绝不言无以表其哀因作古意四篇虽比兴之不足观者足知予志之所在则进知吾汉臣也无疑
高楼薄浮云,知是何人宅。
卖诸轻薄儿,身为五侯客。
日暮斗鸡回,车骑何翕赫。
鼻息吹虹蜺,行路皆踧踖。
岂知黔娄生,储粟无儋石。
-
我庐姑射东,君居西山隅。
相去不十里,曳杖以问途。
知我远方来,尽室相煦濡。
衰年况多病,药物必尔须。
诊视得家法,就为医多卢。
-
莫谓城南尺五天,此行几日到幽燕。
昂霄耸壑从兹始,万里青云稳著鞭。
[元]
? ~ ?
段克己的诗文全集
共 236 诗文