-
相逢游子叹无衣,回首攀条往迹非。
故国纤腰随日减,长途冷眼看人稀。
九边羌笛愁天远,十月乡心傍雁飞。
休向都门问青琐,一般萧瑟与时违。
-
相公大节能千古,三百年来第一人。
已是乔松贞晚岁,更教萱草茂长春。
胥江催送遗民老,续母还将旧德循。
九载不知王氏腊,未应看作两朝身。
-
膏沐青丝剧可怜,为谁消瘦剩荒烟。
未应南国春常在,自别西风力更绵。
大好光阴思去日,再逢华茂定明年。
姑苏台略垂垂树,每忆飞花落酒边。
-
书读贵识字,乃免望文训。
不显即丕显,诗意岂容紊。
书言殪戎殷,壹衣并音近。
古书多叚借,此例何待问。
索涂求鄦君,或者不于靳。
-
梅赜伪古文,在传不在书。
岂其孔传伪,古训亦子虚。
汉家贵师承,陋习久不除。
伏生口授外,轻慢孔壁储。
发原在宣圣,逐未忘厥初。
-
左氏引夏书,多属大禹谟。
论人当属夏,论书当为虞。
征南失考核,遽谓夏书无。
漫以佚书名,藉口资陋儒。
襞积左氏文,此议毋乃诬。
-
赏心端底贵缒幽,学古穷年汲绠修。
不事华丹资地望,每从纯白见天游。
故家禾黍新亭泪,乔木烽烟漆室忧。
鹑首赐秦今七载,更谁下女问高邱。
-
瘦尽春痕唤奈何,断肠心事更蹉跎。
本应弱质惊寒早,终是垂头清怨多。
秋草泥人仍宛宛,小虫无意唤哥哥。
漫嫌风露霄来重,天上双星正渡河。
-
腰肢无力袅睛晖,早岁丰姿转眼稀。
神女朱丝遗杂佩,杜秋红泪渍罗衣。
相看照水风情晚,又怕芳时火急归。
石上紫苔花落尽,却教暮雨傍阶霏。
-
尘沙日日黦征衣,百尺高城倚落晖。
风飐花梢三月尽,春随芳草一时归。
渐看海上流莺老,又恐江皋暮雨霏。
我是狎鸥新伴侣,白云何事向南飞。
-
懒命城南薄笨车,草香花落暗咨嗟。
悼亡同是怜潘岳,别梦何时到谢家。
恨海难回水东注,游丝况系日西斜。
吴中大好不归去,阳羡细茶早发芽。
-
新绿垂杨蘸别津,桃花含笑不胜春。
下坡芳草骄如马,抱树游蜂懒过人。
世变几曾伤服艾,天涯河处不劳薪。
东家臣里窥墙久,安得黄初赋洛神。
-
扬子风流愁煞人,未容归钓学垂纶。
渐看芳树催行客,不信河桥多解神。
白昼看云常忆弟,青年如电况辞亲。
鹧鸪唱罢江南道,愿得扁舟载远春。
-
渡海轻生负壮心,家山风雨莫相侵。
浮生已是成桃梗,故鬼何曾念稿砧。
出宙雄锋驱怪物,在梁左翼笑文禽。
男儿斗大黄金印,愿借军容棨戟临。
-
缯缴虽无亦可疑,勉寻故剑尚无期。
照馀秋水涵双影,拣尽寒芦剩一枝。
斜月依稀傍关塞,平沙寥落寄桐丝。
成行愿向江南觅,怅望天涯动远思。
-
香炭成灰便不温,小帘人静怕黄昏。
寒灯照雨沉孤影,更柝和风咽断魂。
莲子有心还自苦,萍花虽好怨无根。
如何一别清秋后,长此支离昼掩门。
-
寥落心情与世违,烟波江上憺忘归。
压帘花雨闲愁渍,邻巷车尘习静非。
独夜鳏鱼才耿耿,芳春孤燕自飞飞。
故园此日相怜误,小病乡书近更稀。
-
回首频年意绪违,车尘道上感芳菲。
东风懒送斜阳过,春意浓随野蝶飞。
长路人行花后发,故园尘冷燕来稀。
悬知白首严亲健,西望门闾未忍归。
-
江南何事客心摧,多少词人北面来。
桃叶有情还唤渡,雨花无恙独登台。
字含霜锷成诗卷,春送云山入酒杯。
若问安危天下计,湘中应赖出群材。
-
日暮长风送雁行,东流扬子九回肠。
梦和春信回江左,人傍寒潮过汉阳。
同乘公孙见兄弟,思归帝子感英皇。
长沙鵩鸟嗟何及,指望楼船睨旧乡。
[清]
? ~ ?
曹家达的诗文全集
共 1585 诗文