-
名岂山公著,疏狂曼倩同。
塞云怜失马,鸟羽悟伤弓。
万事春烟外,孤亭细雨中。
病看山远近,倚槛慰飘蓬。
-
峥嵘双阙迥,缥缈宦情微。
扫榻春深巷,扶筇日掩扉。
江湖犹汗漫,琴酒亦清徽。
往事看炎雪,浮云澹客衣。
-
世事今寥阔,春风且客杯。
天高云澹宕,客静鸟徘徊。
海国烽烟剧,西山翠色开。
悠悠薄宦意,倚徙荡尘埃。
-
莽莽寒烟矗,苍茫关树深。
山青碑是史,官墨野存箴。
万乘批鳞气,千春仗马心。
岁寒诗句在,倚剑雪花侵。
-
片艇匆匆渡,深宵澹澹过。
道心兰社合,星气影园多。
季女相怜语,孤臣一晤歌。
清漳悬十亩,仿汝问烟萝。
-
客梦寒村水,春浮细雨天。
桃笙清吹落,梅阁翠花悬。
灯影翻诗叶,渔烟罨酒船。
相思芳树老,纤月亦嫣然。
-
梅冈春雨霁,游屐满嶕峣。
烟柳矜三月,风华澹六朝。
霏微禅径湿,醒醉粉香销。
漳水南园绿,相思客梦遥。
-
载酒临寒渡,春阴罨客厨。
翠微天阙树,烟雨莫愁湖。
双鬓怜沙岸,孤舟寄野凫。
江云何黯澹,欸乃若相娱。
-
落日陟高原,台城秋树存。
客劳湖影静,佛古塔光尊。
山宕僧能睡,竹深鸟不言。
空虚皈片石,把臂欲探论。
-
树杪悬空霭,亭皋引杖藜。
江涵光淰淰,日晕湿垂垂。
我辈人天合,群山烟雨宜。
僧閒扫落叶,霞影散葳蕤。
-
桑乾河水白,无恙挂秋帆。
雪满高人屧,风吹隐士衫。
论交俱六吉,阅世欲三缄。
苍莽恒阳树,天风振石巉。
-
篮舆菡萏下,春梦揽霞襜。
诗酒情原狎,溪山兴不廉。
狂其从毕卓,简则学陶潜。
岂必麒麟阁,勋名乃合尖。
-
乱后修山墅,新丰易水南。
邢州烽燧逼,王屋树烟含。
故老存袍泽,乡风是织蚕。
索居何落寞,村市有丛谭。
-
盘礴高雯上,萧疏万树阴。
世情何按剑,吾道合抽簪。
黄鸟春林语,秋虫夜雨吟。
中怀聊自喻,山水寤言深。
-
支离愁病骨,畿甸朔风柔。
此日多麟凤,一官自马牛。
霞城青岱岳,龙潴碧潭秋。
双眼乾坤外,生涯在十洲。
-
蓬荜临寒井,春栏忆共凭。
一行膺绂组,十载隔晨兴。
罗雀堪题署,冥鸿亦避缯。
春阴临大伾,矫首欲飘凌。
-
草堂寻旧迹,结搆水南亭。
窃禄三年素,谋生十亩青。
秋阑舂药臼,竹院谱茶经。
携手同心侣,京华怅落星。
-
刻凤楼头月,芸晖续旧盟。
绿筠垂几席,白酒坐柴荆。
离乱朋情合,登临雁羽轻。
连床虚榻待,乡国有嘤鸣。
-
岂敢嗟时事,风尘已办装。
行藏馀马骨,岁月悸羊肠。
云满凫鹥国,沙高薜荔墙。
升沉天莫问,倚杖听沧浪。
-
秣马晨征意,心旌乱晓衙。
低回怜鹤影,消息问藤花。
紫藓春前绿,娄山雨后霞。
丰林千里梦,渺渺落天涯。
[明]
? ~ ?
申佳允的诗文全集
共 263 诗文