-
吾观空劫初,妙蕴固无示。
谁令南北海,七窍凿元气。
灵龟出洪河,六画乃其寄。
庖牺觑天巧,创物发奇秘。
太虚本无边,小大随汝视。
-
大江饮酒如浇灰,小江纵酒颠如雷。
扁舟相送不道远,百二十里云帆开。
云亭老人穷不死,故园茅屋荒苍苔。
阖庐城中一亩地,已辨瓮牖锄蒿莱。
吴兴上佐吾党士,十年纵赏西王台。
-
武陵谪九年,下惠仕三已。
或窘如拘囚,或了无愠喜。
吾生忧患馀,年忽及耆指。
偏痱未全安,抱病更五祀。
进为心已灰,弃置甘如荠。
-
平生拙自理,不办一亩宫。
聊从斲轮扁,敢慕执戟雄。
惭非五凤手,正着双凫中。
何言散骑省,难下青藜翁。
相望一牛吼,有客方固穷。
-
朝来青霞城,汹涌烂银阙。
悠然眄天宇,晶莹欲冰彻。
虚空无表里,白照混日月。
九区绝纤尘,爽气争栗冽。
初疑骞林境,琢玉堕飞屑。
-
馀生甚穷独,四海谁与娱。
故乡道修阻,宛在太末墟。
向来亲仁意,正拟城南居。
乌衣丈人行,玉树珊瑚株。
所冀邻里间,徜徉从所如。
-
四顾渺平野,孤撑见林丘。
常疑涌地出,傥复海所浮。
上有千人台,灵踪想前修。
无情肯深义,顽石亦点头。
下有百尺渊,神光干斗牛。
-
密云弥四极,纷纷乱空华。
斯须失千嶂,僵木忽以芽。
眼中万株春,璀璨通岩涯。
迨此凡艳熄,坤舆净无瑕。
苍根移远梅,不惮涧谷遐。
-
剥啄惊牛枕,轩昂见长身。
苍髯如修竹,定非俯仰人。
德公卧襄阳,不踏官府尘。
此老颇似之,酒酣见天真。
结庐甚幽独,已办老圃邻。
-
登车大梁下,扫迹金川湄。
佳人倚修竹,铅华为谁施。
滔滔大块间,一一穷途悲。
今晨尺一书,趣驾当及时。
磐石久不固,慇勤济时危。
-
病骥伏长坂,悲鸣想戎轩。
游鱼落枯肆,堕泪临河坟。
人生道修阻,趼足穷昆崙。
沈渊探骊颔,一跌万鬼邻。
我老不解事,区区算沙尘。
-
户枢不容蠹,展转夕与朝。
死水不赴壑,浅于杯所胶。
人生戒甚逸,起我少自劳。
呼僮续长绠,落落鸣桔槔。
携瓢傍修竹,灌洒绕百遭。
-
白日苦易晚,我怀多隐忧。
忧思剧春浸,浩漫不可收。
出门欲有适,举步且复休。
尘中等胶扰,念此将焉投。
驾言城东北,阎闾即岩丘。
-
叔问览北山小集用叶左丞韵辱惠佳篇推与过情良深愧戢谨次韵奉酬二首
衡门相望接桑麻,人识城南二士家。
老罢应难夸竞病,诗狂无复赋车斜。
韦编阅世时时绝,班剑看人岁岁加。
徒把椠铅消永日,强分奇正与英华。
-
许侯盖静者,无乃祖远游。
着身朝市间,深若无所求。
命驾眇千里,西湖正凉秋。
是中有真趣,轩裳何悠悠。
潩水清且姝,仙舟度深幽。
-
往者巾柴车,追游卞山村。
今焉镇三辅,鼓吹喧谯门。
遥知手种松,浸有苍苔痕。
许下今乐郊,胜事亦复繁。
但令足兵食,饱暖同君恩。
-
嗟我一寸筳,登公五言城。
时窥锦囊句,似发黄钟声。
闭门得长哦,有酒或细倾。
谁云千里隔,回薄万古情。
驾言从公游,上马短策横。
-
高云下甘泽,肤寸即有馀。
瀛波纳牛迹,亦复鳣鲸居。
翰林补天手,妙语追三闾。
聊从颍川借,似厌承明庐。
坐令啸诺地,不异畏垒墟。
-
往登妙高台,千嶂如聚墨。
煌煌化人宫,屹立断鳌足。
题舆亦不恶,啸咏此浮玉。
秕糠空在前,不谓公肯辱。
竟乖南州望,聊作信都福。
-
叔问览北山小集用叶左丞韵辱惠佳篇推与过情良深愧戢谨次韵奉酬二首
过眼纷纷梦电云,羡君强识与多闻。
风流千载鉴湖老,博极群书都水君。
顾我衰怀无复理,空馀宿习寄微文。
深惭推借逾涯甚,偶尔真同御木纹。
[宋]
1078 年 ~ 1144 年
程俱的诗文全集
共 865 诗文