-
千山万水梦魂遥,箫鼓声中忆阿娇。
半夜朱楼巫峡雨,几行红泪浙江潮。
青鸾锦字终难寄,司马琴心不再挑。
一别西湖成隔岁,春风春雨长兰苕。
-
人事悠悠岁月徂,堂前空对一灯孤。
哀来瘦骨全如鹤,听得啼声半是乌。
酹酒几回悲伏腊,称觞明日罢屠苏。
春风不散终天恨,断尽柔肠泪欲枯。
-
早起看山露气浓,玄岩古院有云封。
微风入室度清梵,斜月挂林闻曙钟。
猿带晓声过碧嶂,鹤留残梦出青松。
倚阑但听水帘响,失却翠微千万重。
-
万仞岩中隐化城,倚栏遥望暮云平。
断桥残雪寒山影,绝磴凄风晚磬声。
坐对水帘尘虑远,眠当石榻梦魂清。
因兹悟得西来意,欲向空门了此生。
-
欲觅精庐问化机,苍苍鸟道客游稀。
上方云起暮山冷,半岭日斜残雪飞。
古树猿惊樵子过,寒林厖吠野僧归。
路迷叠嶂不知处,但听磬声来翠微。
-
生来长咏四愁诗,死后凄凉更可悲。
二顷久无尘满甑,一家虽在命如丝。
人亡正及黄花节,客吊空违宿草期。
未抚灵床先哽咽,难将遗嘱问孤儿。
-
当年风雨出芝山,行李萧然夜度关。
自谓千秋同艺苑,何期此夕谢人间。
几时客作鸣驴吊,何日人能化鹤还。
一掬木兰溪上泪,溪声应共泪潺湲。
-
开缄忽报故人亡,双泪如倾几断肠。
挂剑未能同季子,知音何处觅周郎。
到来已叹交驩浅,死去空怜别恨长。
多少遗编犹在箧,一回吟咏一凄凉。
-
才华籍籍赋长杨,裘马翩翩出建章。
辽海军储凭转饷,汉廷郎署待含香。
笑谈不带云霄气,名姓新依日月光。
独有故人憔悴甚,岂堪相对问行藏。
-
年来何处寄行踪,闻在吴山第一峰。
古洞烟霞生薜荔,寒窗风雨泣芙蓉。
万家灯影千村月,半夜歌声满寺钟。
几度思君劳梦寐,钱唐江上水重重。
-
一夕音容背北堂,人间那得返魂香。
百年浑似枝头露,双鬓难留镜里霜。
爻象谩劳推季主,刀圭空复藉韩康。
此身不但如荼苦,血泪千行更万行。
-
才入庭帏便怆情,遗容犹在不闻声。
蜀魂未化啼尤切,精卫空填恨岂平。
怀似陆郎徒有橘,孝惭考叔竟无羹。
可怜神理年来尽,已向尘中厌久生。
-
满目悲风起白杨,幽明相隔路茫茫。
穗帷尘暗灵何在,宝婺星沉夜不光。
忽尔无心呼阿母,犹然有梦礼医王。
板舆此日难重御,一到花间一断肠。
-
家难相寻最可怜,麻衣如雪泪如泉。
慈雏返哺嗟无日,熊胆和丸忆昔年。
总为易凋萱草色,却教重废蓼莪篇。
杯棬尚在人何处,不待持来已惨然。
-
故人踪迹久相违,何事犹然一布衣。
九鲤烟霞归草屩,五羊山水寄金徽。
竹期王子重来看,花向刘郎别后飞。
千里停云情不浅,秋风莫遣雁鸿稀。
-
当时同听鹿鸣歌,此日云霄与薜萝。
鸡骨支来天上泣,马蹄惊向巷中过。
经年聚散踪无定,一见悲欢泪更多。
天上星辰催执法,相思又隔五湖波。
-
西风萧瑟叶初黄,入夜行歌过草堂。
金粟散时天似水,玉绳低处月如霜。
尊前竹色浮秋霭,槛外松阴度晚凉。
遥望南飞有乌鹊,应怜游子滞他乡。
-
三载吴门两见君,别来相忆倍殷勤。
梦回半偈庵前月,望断姑苏台上云。
赤牍此时凭雁足,黄庭何日换鹅群。
先人墓所丰碑在,应赖邯郸绝代文。
-
哭向灵帏唤不醒,可怜从此隔幽冥。
双凫影绝人何处,五柳阴浓户自扃。
藉草祗今稀酒伴,种花谁复课园丁。
回思二十年前事,日日窗前教一经。
-
素车白马出燕关,风急云寒雪满山。
当日已拚成死孝,此身何敢望生还。
忍看堂上遗容在,无复花前舞袖斑。
丹旐翩翩人不见,抚床空有泪潺湲。
[明]
? ~ ?
徐熥的诗文全集
共 1660 诗文