-
一笑秦庭事已空,萧萧寒气动悲风。
飞霜枉购千金匕,贯日犹悬百丈虹。
公子歌残衣变白,田光死去血流红。
蓟门零落咸阳火,易水年年只向东。
-
千顷寒云隐上方,半天明月照回廊。
玉凫化去山精灭,金虎销残宝气荒。
塔影虚空藏舍利,泉声日夜淬干将。
霸图零落浮图在,不拜吴王拜法王。
-
同强善长包蒙吉计仲嘉徐子晋斯学上人集宝林寺镜公房时蒙吉来自东瓯仲嘉归自燕赵
吴市飘零感岁华,偶携瓢笠到僧家。
孤云静结人天果,朔气寒生佛座花。
作客畏闻燕地雪,逢君先问赤城霞。
山中欲别各留偈,送过虎溪将日斜。
-
道场山下见荒阡,欲吊吟魂一怆然。
寂寂梨花寒食雨,萧萧蒿草夕阳烟。
空林夜静闻猿啸,断碣年深借鹿眠。
若把梅亭比苕水,千秋黄土总堪怜。
-
虚亭高与翠微连,尚有黄花照法筵。
下界梵音中夜磬,半空帆影隔江船。
马行十里松阴月,人藉孤峰草色烟。
我本倦游多感慨,老僧休说六朝年。
-
尊酒凭虚破寂寥,秣陵云物晚萧萧。
窗开远岫常邀月,阁枕寒溪共听潮。
万里风烟天外尽,满林秋色雁边遥。
主人久傍墙东隐,不向西山更射雕。
-
行尽空林到沃洲,满林黄叶上方秋。
松遮古殿半山翠,竹隐空房三径幽。
宝盖影飘依佛座,昙花香散拂经楼。
年来绮语方除障,不敢题诗赠惠休。
-
南朝仙吏擅风流,四海论交半敝裘。
粉署鸟啼花外雨,白门鸦散柳边秋。
故宫云气销长乐,近郭湖光起莫愁。
马踏夜分归路晚,疏钟遥动景阳楼。
-
高台千尺俯烟霞,却望当年旧帝家。
百雉都城仍踞虎,六朝宫树半栖鸦。
云边淮水连天远,林际钟山带郭斜。
独有空门不销歇,至今犹落讲坛花。
-
他乡为客长离忧,一夜新寒感敝裘。
对酒正当桑落后,思家偏向雁来秋。
白门月冷砧初断,淮水霜深叶自流。
不是天涯有知己,萍踪那得久淹留。
-
江干折柳正春初,闽楚相看万里馀。
满路愁云过七泽,一天明月吊三闾。
帆飞汉水莺声早,书到衡阳雁影疏。
为语神明河上宰,故人生计已樵渔。
-
天涯久别正销魂,忽尔开缄见泪痕。
东粤梅花留去客,南朝芳草待王孙。
春风八口依京国,夜月千山梦故园。
往事伤心君莫问,台城烟柳易黄昏。
-
秋夜同颜廷愉黎廷彬二将军王元直秀才观微上人兴公舍弟集邓道鸣阃帅行署赋得紫薇夜漏同用花字
虚堂良会寂无哗,忽听谯楼鼓乱挝。
响入招提随断磬,声传睥睨杂悲笳。
共占此地星文聚,莫问中宵斗柄斜。
滴尽铜壶天似水,月光初转紫薇花。
-
津亭落木已纷纷,无那离情对夕曛。
极浦风烟随鸟尽,寒潭秋色与僧分。
兰舟独载千峰月,竹杖同扶九曲云。
此日江蓠正堪采,为余遥荐武夷君。
-
乍见清池映晓妆,惊看池面贴残芳。
武陵溪上春风暗,杜曲园中夜雨狂。
绿叶成阴空自媚,红英落尽尚馀香。
含情最恨东君恶,不向人间理断肠。
-
一番风雨一番怜,却笑东皇浪有权。
才见芳英明苑上,忽惊飞片落阶前。
倦游公子辞金谷,醉舞佳人卸翠钿。
惆怅春光容易度,不堪凭槛听啼鹃。
-
佳人无计可留春,每见纷飞祗自颦。
总为韶华能起恨,亦缘衰谢易伤神。
轻狂已逐泥中絮,流落空沾马后尘。
莫惜花前频载酒,浮生能得几花辰。
-
春光九十似飞蓬,点径残英片片红。
逐水几看过涧壑,因风时得入帘栊。
杜鹃有恨啼新泪,蛱蝶无心恋旧丛。
独有香魂飞不散,明年仍发故枝中。
-
故人别后忽经年,闻道衡门尚草玄。
隋苑花明高士宅,广陵涛满孝廉船。
一双屐齿春云外,两地离心夕照边。
夜夜江南梦江北,芜城风雨柳塘烟。
-
江北江南一水分,尺书无计寄殷勤。
芜城草色愁中远,扬子涛声梦里闻。
二十四桥孤嶂月,五千里路万山云。
相思何处堪惆怅,几树璚花对夕曛。
[明]
? ~ ?
徐熥的诗文全集
共 1660 诗文