-
忽闻天末雁声悲,况是尊前送客时。
白发尚怀江海梦,青山空负薜萝期。
马经剑阁晴虹断,帆过巴川夜月迟。
夔府城头应吊古,寒云漠漠草离离。
-
沙碛风高敌骑侵,将军新战贺兰阴。
塞霜晓角降王泪,汉月秋笳壮士心。
刀上洗瘢青血冷,营前望气白光沉。
旄头未落边烽急,肠断空闺戍妇砧。
-
白云犹绕旧王居,独对西风恨有馀。
百战山河归草莽,千年陵寝总丘墟。
月明茂苑游麋鹿,花暗荒城吊阖庐。
况是异乡多病客,岂堪唫眺暂踌躇。
-
钟磬近香台,鸣驺半路回。
庄严菩萨界,善信宰官来。
合掌缘同结,攒眉禁暂开。
山僧能爱客,莲漏不频催。
-
绿酒因君载,青山与客同。
画成真道子,隐去即庞公。
丘壑村村合,桑林巷巷通。
坐来香不断,窗外木犀风。
-
如丝看乍歇,庭际尚萧森。
已觉收残霭,翻疑结薄阴。
晚山消夕晕,好鸟间新音。
徙倚花林暮,斜阳生远岑。
-
异种分仙禁,娇姿冠众芳。
当阶翻绛艳,傍砌发浓香。
郑国佳人赠,吴宫西子妆。
画栏春色好,不用说维扬。
-
客路逢知己,飘零未可哀。
冻云依树合,残月隔花来。
喜对高阳侣,惭非邺下才。
观涛吾有赋,秉烛为君裁。
-
岁晚天涯客,孤舟度广陵。
论交疑是梦,对酒喜如渑。
郭静涛声远,天寒露气凝。
不愁归路黑,江上有渔灯。
-
万顷江如练,中流涌翠微。
浪翻孤塔影,云恋定僧衣。
客路同声少,空门聚首稀。
斜阳各南北,惆怅水烟飞。
-
高阁倚崚嶒,年来几度登。
危栏紫野竹,怪石抱枯藤。
上界空香坠,前山翠色凝。
因思旧游者,望断白云层。
-
昔住毗卢殿,今居石竹山。
春云禅衲暖,夜月梵钟闲。
香积供狙饭,禅房倩鹤关。
平生爱空寂,相对欲忘还。
-
仙都在人境,一步一嵓峦。
怪石各有态,修篁难计竿。
松烟烧处暖,萝磴坐来寒。
别去仍回首,馀生几度看。
-
求友空歌伐木声,逢君真见古人情。
迹因避世青山近,心为忧时白发生。
倚杖暮云花径远,卷帘春雨荔阴清。
除将问道寻师外,那得庞公肯入城。
-
宿雾霏微御柳青,水晶帘卷见残星。
传言禁漏声休促,昨夜君王酒未醒。
-
鸾笺半幅为传神,画里相逢梦里亲。
安得人间彩灰酒,莺莺夜夜似真真。
-
少年初建节,走马向孤城。
蜃气云中市,狼烟海上营。
晓霜明雪戟,夜月卷霓旌。
幕府防秋急,看君独请缨。
-
草阁春方暮,柽阴日未斜。
蜗涎分断壁,莺语共邻家。
曲坞藏修竹,轻云覆落花。
卑栖有至性,长此卧烟霞。
-
家家箫鼓响何频,海国惊看物候新。
自有东风吹彩胜,不愁微雨洒红尘。
土牛未送山中腊,宝马先行岁里春。
三十三龄容易过,蹉跎又是隔年人。
-
共对秋山月影寒,尊前莫惜尽馀驩。
不知故国秋山月,能得尊前几度看。
[明]
? ~ ?
徐熥的诗文全集
共 1660 诗文