-
岁岁易相思,五月六月时。
莫愁久离别,亦有霜飞飞。
-
一日不相见,新诗又几篇。
急携来共读,午后老僧眠。
-
孤飞尔自可,回首念同群。
欲向青冥诉,惟愁总不闻。
-
数载同樊系,秋来尔欲飞。
只疑天路阔,烟雨尚霏微。
-
世情偏爱菊,吾意独怜残。
暂收无限泪,权作片时看。
-
残菊深秋里,无人雪一堆。
莫嫌憔悴甚,曾见十分开。
-
终不得自在,即此苦何穷。
愿取杨枝水,一洒朔庭空。
-
一笔笔模楷,一叶叶精神。
骤喜多酬接,徐思晋代人。
-
岩壑层层古,全非近日山。
山中最深处,置我于其间。
-
已被晚风促,复受晓霜侵。
亦知终不久,珍重片时心。
-
叶尽枝方满,时时飘素埃。
晚风吹未了,疑是野梅开。
-
鸟宿寒枝动,晴天雪更飞。
既沾台石冷,复上老僧衣。
-
曰归曰归我心忧,野草荒烟失旧游。
幸是天涯逢有道,相投杖策上高楼。
西山遗老留云卧,赣水新魂带月愁。
话至伤心窗又雨,何年重约虎溪头。
-
两年飘泊石城东,垂死怜君病复同。
穷鬼憎人寒不彻,黑貂诲盗数仍空。
家乡路远心逾苦,海角天倾恨未终。
旧社梅花看欲发,一枝惆怅老西风。
-
火宅初离望转奢,何人等与白牛车。
卢公传法灯千燄,庞老齐眉佛一家。
曾嘱王臣山上会,新开龙藏海东涯。
人天百万欢同祝,遥献优昙一朵花。
-
兰沙如雾倩蓝丛,缥缈鸾歌下远空。
玉露只垂金掌内,仙飙常发御垣东。
人间兄弟何能及,塞外交游孰与同。
春到定寻源水入,埙篪坐听碧云中。
-
少小论交四十秋,惊闻二老足风流。
长安市上韩康伯,衡岳峰前李邺侯。
陵谷已移贫未改,亲朋欲尽咏难休。
白云旧社时来往,定话冰天老比丘。
-
飞云峰下即华台,五百何年去复来。
田地荒芜应再辟,松杉苍郁旧亲栽。
灵山一会依然在,塞外孤儿尚未回。
三嘱龙天塞已彻,终期扑鼻岭头梅。
-
高冢前朝草木凄,灯前雪底泣孤儿。
良弓久没箕同尽,华表空留鹤尚羁。
大节已昭悬日月,千秋不朽属文辞。
遥知定有人来过,系马松根读旧碑。
-
人世难逢几弟兄,旧编重读不胜情。
忠臣遗庙清珠海,古佛双林冷莞城。
地下定知谈往昔,雪中难免恨孤茕。
只今惟有金轮月,偏向栖贤破寺明。
[明]
? ~ ?
释函可的诗文全集
共 1504 诗文