[明]
? ~ ?
释函可的诗文全集
共 1504 诗文
-
风雨隋堤上,相逢泪尽弹。
只今桥畔柳,应念老僧寒。
-
我昔访君日,君来见我时。
一般真意味,不许别人知。
-
松枝有东日,飘云无返期。
边霜寒彻骨,亲到始应知。
-
只有两旬别,浑如送远心。
把持不忍去,直到日西沉。
-
白日去不息,松风柰尔何。
为问市朝客,何如山上多。
-
岂不恋本枝,秋霜不可耐。
明知春必来,摇落安能待。
-
萧萧泪独零,落叶逐风轻。
秋草甘同死,真惭树上荣。
-
农事今何若,秋风舞袖单。
新诗迟汝读,直可柰饥寒。
-
泪非还魂香,空流亦何益。
只愁只眼枯,还留看天日。
-
人世一火宅,那堪作久居。
六载雪山中,苦业犹未除。
-
入世随方圆,净秽亦无别。
只有一点心,不肯因人热。
-
一啮齿牙清,再啮心髓化。
只合深山中,大石长松下。
-
尔从天上来,天上寒更多。
年年见飞下,欲上苦如何。
-
相对寂无言,怀人一万里。
只在庾岭头,欲折不堪寄。
-
销金帐不知,此中有至味。
俯仰天地间,飘飘吾与尔。
-
天地正高寒,白月来相佐。
匪特肝肠如,渠今即是我。
-
寒月照野雪,一片老僧魂。
夜深招不得,时来白板门。
-
昔日赵师雄,月明林下卧。
美人寒不来,花落空朵朵。
-
半夜披衣起,宛在梅花村。
梅花开易落,白雪长到门。
-
古瓦疏不完,白雪飞满床。
抖擞一片衲,犹疑是月光。