[明]
? ~ ?
释函可的诗文全集
共 1504 诗文
-
虽依城郭亦山林,塔影河流足好吟。
况有异方新弟子,何劳重话祖师心。
-
年年约我来山住,我到山中尔又行。
想得医巫闾上雪,也将榾柮自烧铛。
-
谁道居山无限可,青松白雪总堪哀。
生生只愿檀那笑,且向城西第二台。
-
眼看几日春将至,向道残年病可哀。
未到百龄何足虑,独怜彭祖已成灰。
-
残星在户月盈阶,独起披衣踏草鞋。
料得城中人卧稳,蒙头敝絮掩空斋。
-
十年两度寄书来,脊骨犹存鬓已摧。
好水好山应历过,肯将孤杖指荒台。
-
珠阙琼宫也太区,十洲仙路枉驰驱。
祇今一粟宽如许,翻笑当年挂一壶。
-
只杖无心过别峰,朝朝暮暮几声钟。
细思最得便宜处,长占崖西一树松。
-
身如浮沫命如烟,老少繇来别后先。
莫怨他乡归不得,人间处处达黄泉。
-
十载桂林消息断,何缘花气满烟岚。
春来定借维摩榻,金粟如来许共参。
-
月光如水洗虚空,人在城西金碧丛。
一自龙天推出后,何曾只字到山中。
-
波澜盈面雪盈须,问是何人道是予。
却喜此生应久没,尚从镜里见须臾。
-
三亩离支一亩塘,长松千尺列成行。
主人犹自不归去,野草空馀薜荔墙。
-
东坡去后鹤峰寒,遗像空瞻庙又残。
见说合江楼尚在,何年重上泪漫漫。
-
门外鸾溪面面山,古松正对第三间。
只今纵到翻经处,松亦苍颜我老颜。
-
双柏林中古佛居,东官城外血成渠。
于今纵到无寻处,更有何人读旧书。
-
浮碇冈头失敝庐,空传故里是尚书。
人民城郭全非旧,只好榕溪水自如。
-
满界萤飞说是灯,溪河半滴饮何曾。
肉身纵在肠应断,既哭苍生又哭僧。
-
钟山野草恨茫茫,寝殿无人只有霜。
谷里长松三百万,枕边犹自郁苍苍。
-
岭头一步他乡路,夹路梅花送马蹄。
却恨当年轻踏过,如何不信鹧鸪啼。