-
袖寒倚修竹,暗起著人香。
联影黄昏月,亭亭上璧珰。
-
仙翁有兰癖,肆意搜林坰。
负墙累为台,移此万紫青。
九畹与九层,异世皆可铭。
收拾众妙香,逍遥醉魄醒。
孤几光风度,开帘皎月停。
-
梁山回首几悲辛,来对江城拂塞尘。
枕麴漱醪真下策,推书扑笔更痴人。
如君自是声华旧,及我相逢笑语新。
便倒诗筒费褒饰,坐知摇落变青春。
-
幼妇传来旧受辛,知君满腹贮阳春。
寿星台宿应同邑,草圣诗仙合一人。
紫橐禁中留赋咏,白莲社里炼丰神。
谁言林下长闲得,左席犹虚待秉钧。
-
野迥半留日,云薄初护霜。
一倾萸菊酒,三肃翰墨场。
诸君党友贤,独我鬓毛苍。
满引虽云乐,分携亦自伤。
平生子刘子,趣归谒建章。
-
碧鸡古名坊,奔腾车马尘。
那知小洞天,清绝欲无邻。
一室对林樾,四时禽语新。
焚香读周易,意得气自伸。
明月落杯酒,冷风弄衣巾。
-
何日老於菟,失脚来空山。
山中无所食,瘦骨见孱颜。
舐掌鼓饿舌,始信择肉艰。
姑求一饱计,未肯藏榛菅。
车师有深趣,粉墨不可删。
-
四时平分春大好,春虽强半未甘老。
轻车矮马恣搜寻,始信天工为春巧。
中园层层乱风花,长路青青被烟草。
讵知阳熙变阴惨,顿令光事成忧悄。
儿曹浪语甜如蜜,欲观俘囚数军实。
-
卫公少时已知兵,坐谈厌倒韩擒虎。
一朝委事虬须虏。
南殲荆盗北锄虏。
出其绪馀教君集,犹谓四夷莫予侮。
乃知机略妙无比,攻城破阵一仰俯。
-
分来何处泉,注此团栾池。
有如大圆鉴,玉匣初开时。
莹然绝纤埃,万象见亭氂。
主人湖海士,曳杖日娱嬉。
应照两侍女,新妆弄妍姿。
-
山深少车辙,雨馀多空翠。
不知穷秋中,草木乃尔媚。
隐君一抔土,诸子几掬泪。
盛年喜迈种,末路等幽閟。
村酒敢嫌浊,唤起吾渴睡。
-
元礼门墙岂敢疏,拟题刺字拂尘裾。
颓颜此去歌无奈,闻道从来恨不如。
食蛤未妨期汗漫,堆芦或可作蘧蒢。
西园飞盖成何事,要见枕中鸿宝书。
-
俗子如锥利,达士如椎钝。
乘除付造物,多智反自困。
君看庵中翁,漫浪出方寸。
卧听松声老,行触兰芳嫩。
谋身固未快,事过了无恨。
-
椒柏浮觥盘列辛,今年春晚去年春。
五侯门下正多事,九老图中只一人。
健笔横飞鸾体态,单颜长炼鹤精神。
会看天上丝纶下,卫武还朝秉国钧。
-
王家二环芙蕖妖,张家阿倩海棠魄。
露香亭前占秋光,红云岛边弄春色。
满城钱痴买娉婷,风卷画楼丝竹声。
谁似两家喜看客,新翻歌舞劝飞觥。
君不见东州钝汉发半缟,日日醉碧鸡三井道。
-
宵人有母鬓如银,夜半丸熊诲子频。
幸窃壮举升为侍养,敢言科第止荣身。
小堂欲作娱亲扁,纯孝谁推锡类仁。
乞取先生三大字,本崇风教厉乡邻。
-
昔年先庙谒汾阳,提笔从公写短墙。
再别巴江油戟下,七逢天竺桂枝香。
宦途自许安仁拙,浮俗谁怜处士狂。
客舍无烟饥欲死,尚惭知已问行藏。
-
名山起高兴,不惜马首东。
沙边一着眼,翠光已浮空。
踏遍桑柘村,所向渐不同。
溪细山疑合,谷转路始穷。
莹净白玉界,芬馥青莲宫。
-
袖寒倚修竹,暗起着人香。
联影黄昏月,亭亭上璧珰。
-
暑途劝加餐,养成摩天翮。
中车宝带黄,小队油幢碧。
[宋]
? ~ ?
王灼的诗文全集
共 328 诗文