-
积雾琐空岩,寒飚振疏木。
游子勿言归,山程太幽独。
-
痴情爱佳月,乐事期中秋。
造物故相戏,不遣金波流,玄云如涂墨,急雨欲涨沟。
暝色暗无际,壮声浩莫收。
揖谢云雨师,努力勿罢休。
归来坐旧室,杯酒自献酬。
-
要凭稽古力,尚阴列仙科。
宝贵终愁逼,才名已患多。
庙堂遵故事,经学到新罗。
拭眼看收拾,天池濯素波。
-
疾雷欲破岳,疾风欲翻海。
昏昏云气中,稍辨□{上山下田田田}嵬。
飘雨杂飞雹,蓬屋响珠琲。
舟子纷相呼,□篙入旁匯。
罅漏何所避,庶几无大悔。
-
眼明双白鹭,身隐一黄牛。
玉辔章台陌,可怜供百忧。
-
北渚一帝子,洛川一宓妃。
池有十种莲,平生所见稀。
纤浓各态度,红白争光辉。
我来亭上饮,夜久未忍归。
翁家采香人,但爱香满衣。
-
沙沟紫气如陇云,泾城冬律变阳春。
天工为国巧谋帅,生此摽摽七尺人。
坐挥白羽历三纪,胡儿奔迸尘头起。
缓驱小队来汉中,甲光冷射清江水。
金炉着火焚宝香,愿公寿考仍康强。
-
前年别公东南驰,正当六{左马右鬼}还宫时。
都人欢传好消息,慈宁首问公何之。
{左擅去扌右毛}裘不复恃军马,颍上一战中兴基。
青天白日呈万象,向来才吻真成痴。
数从西府伺行李,枢筦政要人扶持。
-
九重无路扣天阍,万里何进返荜门。
岁晚浓愁催白发,夜来只影落寒樽。
谁令兴发水云国,独忆春归花柳村。
知有笔端三昧力,试将些语为招魂。
-
牂牁水阔嶲山高,仁敖君长曾纷搔。
时移事变今安有,百里相望皆城壕。
我住涪江一区宅。
颇恨长安远如日。
闻师乡邑愈更南,不觉掉头三太息。
-
圜墙闲木索,南亩富鉏钩。
人谓贤使君,治术本轲丘。
丹禁颇念远,白简频黜幽。
那知牧养手,安坐穷山陬。
国是久已定,谅非卿士谋。
-
佛貍已死北人传,虏马饮江谣故年。
只有昭君怨青冢,他时心事付鹍弦。
-
生缘堕城市,日与尘坱俱。
岂无青霞志,不得闲须臾。
李君实吾党,半岁相招呼。
今晨始能来,羞汗沾濡。
奇峰出天半,虎据东一隅。
-
菱叶萍花点水面,水净如空到底见。
大鱼独行示闲暇,小鱼群嬉夸敏健。
画工定自知鱼乐,掉尾扬鳍固多变。
犹胜图写吴王鱠,戕灭众命供一馔。
南唐徐白称绝笔,皋实同姓最后出。
-
桐孙枝有海潮音,玉指初调万簌沉。
烛影荧荧锁窗底,此时端欲见琴心。
-
春愁早觉费驱除,青酒何人赠百壶。
投老残年无处著,只堪脱帽见霜颅。
-
相府潭潭接斗魁,门披戟带绝纤埃。
小山丛桂何由识,东阁长裾许暂陪。
绕木驚乌栖未定,恋轩疲马望重来。
丁恩有胆大如斗,造化炉中肯铸回。
-
才如如海岂云疏,局促从来笑腐儒。
衹作文章希屈马,不将门户敌崔卢。
公车奏议三千牍,京洛风尘十二衢。
回首知君几多恨,肯甘华发老江湖。
-
宝坊郁郁满松桧,独有小轩花数辈。
榜以观空作正观,要识转物大三昧。
世间眩人万红紫,心君已落色界内。
那知心境无异法,真见元非色尘外。
色空双忘未奇特,非非想处亦横溃。
-
白发潜庵老,近乾焚翰墨。
长身书台子,江湖断信息。
肥宗与短演,见面应不识,桑门减诗侣,熟念气填臆。
惟师两无择,同我滞乡国。
努力事唱酬,异时亦南北。
[宋]
? ~ ?
王灼的诗文全集
共 328 诗文