-
半生岷山下,心与岷山亲。
几蜡登山屐,不作山间人。
兹游惬所愿,晴喧送馀春。
山意欲相招,缕脉就我陈。
同行二三友,怀抱无一尘。
-
唐家尚父几重孙,宿钭齐推第一门。
新拥锋车还北阙,暂辞戎律控西藩。
柳营平日鏖轻敌,龙衮今年识至尊。
好在枢庭展韬略,试看馀力整乾坤。
-
山平皋垅低,秋深云雨晦。
牧人荷蓑笠,匍伏在牛背。
穉牛先跳逸,两牛追不及。
安得青天出白日,重来缓驱莫相失。
-
年年春事寄征鞍,一笑归来已强颜。
但得从今千日醉,宁论自古四并难。
怜君不怕凭乌几,顾我犹知爱碧山。
应许相携学寒拾,同参饶舌老丰干。
-
天彭对峙闢两门,群山左右争骏奔。
金城中间作几案,大隋踞坐何其尊。
境胜地灵谁敢宅,古佛来自东家村。
结茅三间初未暇,一庵聊寄枯木根。
缁徒骈拥助薪水,王侯渐次迂华轩。
-
昔年来就学,颇熟青城面。
虽无寻山分,犹喜旦暮见。
违去八寒暑,梦想无时休。
谁意俗士驾,复作山不游。
晚云蔽高峰,怅望久拄颊。
-
寒斋编简香,温室纨绮翠。
畴昔徇所好,外物巧相媚。
晚惊生死变,洒尽阑干泪。
掀起求无上法,不问天所閟。
休悲夜台客,万年供一睡。
-
治忽本天运,贤哲岂浪出。
中兴信可期,帝为赉良弼。
崭崭岷峨山,西南著第一。
山灵借英气,成此垂云翼。
才多浩江海,道大迷畛域。
-
笔端文字照千春,仙籍班联透几尘。
黄卷肯交同长物,白袍未信裹闲身。
至言落落常难合,俗眼悠悠少识真。
谁似江东顾夫子,月台对影只三人。
-
休把长缨便请行,如今正属泰阶平。
醉看夜月清樽倒,卧对秋风白发生。
羞向热官称命薄,喜随寒士以诗鸣。
他年采药鹿门去,不许人间知姓名。
-
人品相悬定几分,十年高卧赤城云。
神仙窟宅古多见,泉石膏肓今亦云。
羽回拟陪天上乐,麟毫犹写世间文。
吴江枫落摇归棹,更喜新诗惬所闻。
-
旧饰莲花座,新繙贝叶科。
朝餐荤味少,夜诵篆烟多。
不执铁如意,睛偷金叵罗。
犹堪试绵力,法海激颓波。
-
江天物态两凭陵,借与悬岸倚瘦藤。
又作吴中十年梦,胥山绝顶望西兴。
-
阅遍平川至山足,投鞭下马缘山腹。
古柏屹如苍龙起,绝磴盘作长蛇曲。
气力已惫意未歇,市声不到境尤肃。
款门径谒紫金像。
邃殿苒苒来香馥。
-
元知文采冠多邦,床下如今拜老庞。
短刃何能排贾垒,轻舠敢问绝潘江。
初闻毛颖衹供笑,退诵溪堂但乞降。
谁拟一台称二妙,如公才气本无双。
-
醉来不入少年场,只欲问途何有乡。
耽酒玉川贫彻骨,倾空将鼻观到糟床。
-
荣华梦事付朱门,茗碗炉燻所性存。
对月朗吟将进酒,逢春细和乐游园。
坐中投辖时留客,膝上含饴日弄孙。
四美难并公奄有,何曾一夕不开樽。
-
云澹飞江卑晚,飞香到短蓬。
望穷浑不见,恨满白蘋风。
-
荒山古刹殿柱头,莱公题诗说羁游。
当时海棠不择地,有似野水横孤舟。
澶渊功成返黄屋,东储夜宴烧椽烛。
老向雷州着绿衫,蜀芳剪弃吴舡覆。
一骥向来超万群,谁与九原呼相君。
-
三吴黑风吹地拆,太湖浪高一千尺,龟鼋两山压湖心,岁岁飞涛恣冲射。
山骨虽坚亦破碎。
穴穿根断瑰奇出。
古来石品称上首,罗浮天竺乃其乙。
见镌镵跡。
[宋]
? ~ ?
王灼的诗文全集
共 328 诗文