[宋]
? ~ ?
王灼的诗文全集
共 328 诗文
-
今代堂堂有魏公,十方三际指挥中。
勋名已恨古人隘,歌咏端知寸笔穷。
还第文饶槐蔽日,赌棋安石马嘶风。
此时谁作登门客,看吐经纶气似虹。
-
双龙阙下五云新,喜见天元第一春。
邻使来输朝会玉,儒宫望拜属车尘。
囊空赤白闲边将,雨足公私快野人。
浑是升平好时节,谁将盛事勒苍珉。
-
元知文采冠多邦,床下如今拜老庞。
短刃何能排贾垒,轻舠敢问绝潘江。
初闻毛颖只供笑,退诵溪堂但乞降。
谁拟一台称二妙,如公才气本无双。
-
遍从江海濯清流,归老岷峨占上游。
心远欲联高士传,地偏仍似贾胡留。
何时竹杖闲支壁,终日绳床懒命俦。
碧嶂红尘两相望,劳生笑我不知休。
-
蓑衣芒屦日相逢,仙者谁人识吕钟。
已受丹书存夜气,定除白发变春容。
情田旧习虽锄秽,笔阵馀威尚折冲。
闻说山间赋招隐,试披云雾几多重。
-
人品相悬定几分,十年高卧赤城云。
神仙窟宅古多见,泉石膏肓今亦云。
羽驾拟陪天上乐,麟毫犹写世间文。
吴江枫落摇归棹,更喜新诗惬所闻。
-
元礼门墙岂敢疏,拟题刺字拂尘裾。
颓颜此去歌无奈,闻道从来恨不如。
食蛤未妨期汗漫,椎芦或可作蘧蒢。
西园飞盖成何事,要见枕中鸿宝书。
-
梁山回首几悲辛,来对江城拂塞尘。
枕曲漱醪真下策,推书扑笔更痴人。
如君自是声华旧,及我相逢笑语新。
便倒诗筒费褒饰,坐知摇落变青春。