-
生缘堕城市,日与尘坱俱。
岂无青霞志,不得闲须臾。
李君实吾党,半岁相招呼。
今晨始能来,羞汗先沾濡。
奇峰出天半,虎据东一隅。
-
晓发云灵山,午憩灵泉山。
两山信有灵,相对各开颜。
阿师达磨孙,文字昔所删。
戏出香积供,怜我半生孱。
时维春物老,馀花见班班。
-
兹山虽特起,远窥殊未豪。
三休出云际,始知盘踞高。
大江分一线,众峰环千遭。
溪谷粗可辨,绿树皆蓬蒿。
羽衣何年来,钓取海上鳌。
-
阅遍平川至山足,投鞭下马缘山腹。
古柏屹如苍龙起,绝磴盘作长蛇曲。
气力已惫意未歇,市声不到境尤肃。
款门径谒紫金像,邃殿苒苒来香馥。
褰衣却上清虚阁,丛林障我千里目。
-
痴情爱佳月,乐事期中秋。
造物故相戏,不遣金波流。
玄云如涂墨,急雨欲涨沟。
瞑色暗无际,壮声浩莫收。
揖谢云雨师,努力勿罢休。
-
治忽本天运,贤哲岂浪出。
中兴信可期,帝为赉良弼。
崭崭岷峨山,西南著第一。
山灵借英气,成此垂云翼。
才多浩江海,道大迷畛域。
-
沙沟紫气如陇云,泾城冬律变阳春。
天工为国巧谋帅,生此摽摽七尺人。
坐挥白羽历三纪,胡儿奔迸尘头起。
缓驱小队来汉中,甲光冷射清江水。
金炉著火焚宝香,愿公寿考仍康强。
-
名山起高兴,不惜马首东。
沙边一著眼,翠光已浮空。
踏遍桑柘村,所向渐不同。
溪细山疑合,谷转路始穷。
莹净白玉界,芬馥青莲宫。
-
四时平分春大好,春虽强半未甘老。
轻车矮马恣搜寻,始信天工为春巧。
中园层层乱风花,长路青青被烟草。
讵知阳熙变阴惨,顿令乐事成忧悄。
儿曹浪语甜如蜜,欲观俘囚数军实。
-
半生岷山下,心与岷山亲。
几蜡登山屐,不作山间人。
兹游惬所愿,晴暄送馀春。
山意欲相招,缕脉就我陈。
同行二三友,怀抱无一尘。
-
野迥半留日,云薄初护霜。
一倾萸菊酒,三肃翰墨场。
诸君党友贤,独我鬓毛苍。
满引虽云乐,分携亦自伤。
平生子刘子,趣归谒建章。
-
西山自高爽,更上百尺楼。
月华出万象,独以寸目收。
寒光增灏气,山影接江流。
相从更几日,醉赏同一瓯。
诸君有大志,应销别去愁。
-
宝坊郁郁满松桧,独有小轩花数辈。
榜以观空作正观,要识转物大三昧。
世间眩人万红紫,心君已落色界内。
那知心境无异法,真见元非色尘外。
色空双忘未奇特,非非想处亦横溃。
-
昔年来就学,颇熟青城面。
虽无寻山分,犹喜旦暮见。
违去八寒暑,梦想无时休。
谁意俗士驾,复作山下游。
晚云蔽高峰,怅望久拄颊。
-
仙翁有兰癖,肆意搜林坰。
负墙累为台,移此万紫青。
九畹与九层,异世皆可铭。
收拾众妙香,逍遥醉魄醒。
隐几光风度,开帘皎月停。
-
窈窈林影深,澹澹波光冷。
异哉浊恶世,有此清凉境。
侧身朱栏上,风烟得几顷。
啸声出奇响,疑在苏门岭。
荷气递遥馥,如窥太华井。
-
分来何处泉,注此团栾池。
有如大圆鉴,玉匣初开时。
莹然绝纤埃,万象见毫氂。
主人湖海士,曳杖日娱嬉。
应照两侍女,新妆弄妍姿。
-
碧鸡古名坊,奔腾车马尘。
那知小洞天,清绝欲无邻。
一室对林樾,四时禽语新。
焚香读周易,意得气自伸。
明月落杯酒,冷风弄衣巾。
-
俗子如锥利,达士如椎钝。
乘除付造物,多智反自困。
君看庵中翁,漫浪出方寸。
卧听松声老,行触兰芳嫩。
谋身固未快,事过了无恨。
-
北渚一帝子,洛川一宓妃。
池有十种莲,平生所见稀。
纤秾各态度,红白争光辉。
我来亭上饮,夜久未忍归。
翁家采香人,但爱香满衣。
[宋]
? ~ ?
王灼的诗文全集
共 328 诗文