-
远天斜雁送斜阳,抱病登楼心易伤。
少日年华潮共逝,乱山云树晚逾苍。
尽劳顾影怜尘袂,忆昔狂吟置酒觞。
托世多饥鸾鹤散,底容千亩种筼筜?
-
纵横篱落不成枝,小立苍苔揽鬓丝。
俗眼难评真骨相,佳人自抱古心期。
重阳风雨閒中过,大梦炎凉觉后知。
多少关山鸿雁老,当樽斜日故逶迟。
-
江海西风怕逐鸥,独居穷巷耐深秋。
残灯炯炯眠听蟀,落月沉沉醉倚楼。
禅语防蒙云雾障,仙心未杂薜萝愁。
何当整理青琴缦,白石苍松订梦游。
-
先生大隐古无怀,小足蔬鱼未禁斋。
留月拟裁赊酒券,款春重选乞花牌。
东山晚翠晴逾好,南院初梅约未乖。
我喜病馀蓬鬓妇,近能剪箬制轻鞋。
-
无端吹梦到窗纱,剪剪桐阴密密遮。
不断连环金络索,乍停宛转碧油车。
初三镜黛蛾儿月,五两鬟风燕子花。
如许閒情宜浅醉,绿幺隔幔唤琵琶。
-
苍黄万叶一川浮,俯以危阑百尺楼。
孤绝吾怀寻住境,纷来群象纳空秋。
鬓丝欲入中年感,行客难为日暮愁。
莫藉屏山遮雨气,入城风势劲谁留?
-
江上柴门杨柳长,风吹十里蘋花香。
但见山影无树影,不尽天光切水光。
侧侧红襟飞燕子,迢迢青箬出渔榔。
几人湖海愁漂泊,苕霅烟波我未忘。
-
木落潮平远翳开,过江山绿照深杯。
茫茫云水看帆去,戢戢风芦与雁猜。
物感深恩容敛息,天留肃气振衰颓。
莫将憔悴拚身世,竟作王郎斫地哀。
-
索乳娇雏怯易惊,悄垂疏箔掩疏檠。
浅杯难破深宵寂,一蟀能催露竹声。
叶尽风欺群木瘦,潮回月碇大江平。
好持寸念归沈漠,马磨牛衣有夙生。
-
软语缫春春梦幽,东风着体比棉柔。
诗人爱尔逾歌女,芳树谁家近画楼?
晼晚心情禁不得,艳阳时节短难留。
底须劳攘忘微命,城上乌鸦已白头。
-
山楼梦醒拟江楼,万竹为潮水气浮。
天上有云皆避月,人间此夕定惊秋。
十年不作清凉梦,一室能供汗漫游。
倚枕微吟招物籁,双蝉断续独蛩幽。
-
薝卜花巢冠上寰,幡风飐榻梦能閒。
涧流夜细调岩语,苔气春酥腻石鬟。
醉佛定供狮乳酿,梯云谁上剑铓山?
蜷枝不与青鸾宅,古木如禅老益顽。
-
青玉莲花上界池,罡风一劫已无枝。
危坛独火丹升后,万郭清钟梦觉时。
作气飞腾云出峡,将心沐浴露盈卮。
三乘参得天龙妙,消受真香有白麋。
-
四监祠堂万木荣,纡随木势敞轩楹。
鸟巢黄有松花色,佛磬疏如滴水声。
远递乱篁遮别壑,倒吹云片上雕甍。
维摩信可毗耶住,不向空天问化城。
-
玉河在咫可湔裳,朱鸟垂西已倦翔。
眼送鱼龙归溟渤,心先风雨得清凉。
高栌尽作鸳鸯势,古草能为菡萏香。
留得六窗明月住,慧晖衣钵未全亡。
-
北厓线路拨虹寻,薄有岚光动素襟。
宅涧为家猿狎妇,倚松作壁客悬琴。
啼鸠天气夕未夕,贮月楼台深复深。
石缝孤花红一帚,睇烟独抱屈骚心。
-
石梁云断画巢倾,古壑烟泉送梵声。
莲叶污泥归解脱,元天北宿梦峥嵘。
吐如有息顽心换,鍊到难磨道骨成。
那得生公常拄锡,为渠洒露说无生。
-
露栝风篁转七盘,金茎十丈见云端。
砥如华菌劖霜片,天与灵狐作斗坛。
世味无终持已定,道心有始立先难。
愿参一瓣青莲偈,于此跏趺对浩漫。
-
杰阁通霄紫气浮,寻真独上最高头。
飙轮下界驱人马,星斗诸天肃冕旒。
南极云低三辅夕,西山日落五湖秋。
何当手按昭华笛,吹醒尘寰万种愁。
-
春城宿草见初菲,忆客山楼坐夕晖。
碧海风澜知不尽,青天云鸟自相依。
孟嘉宴会当年酒,季子飘零此日衣。
好共闻鸡歌击楫,莫教双鬓悔来非。
[清]
1805 年 ~ 1864 年
姚燮的诗文全集
共 3925 诗文