-
晨妆才罢倚花前,牙管濡毫榻旧笺。
茶灶未寒香未烬,碧窗闲锁日如年。
-
深林不见人,隔林闻笛响。
踏破黄云堆,樵子闲来往。
-
一邱一壑过之,适来适去顺也。
何须饰蚓招龙,大都指鹿为马。
三生辗转尘劳,四大形骸浸假。
荣华霎似风灯,弃置瞥同掌瓦。
长平朽骨已灰,秦宫燬搆如赭。
-
红尘市上纷相逐,挥汗霪霪如新沐。
陡觉门开景色幽,中有天然图一幅。
乍疑摩诘辋川居,致态不殊景差缩。
拈墨和烟粗点缀,脱尽蹊畦与甜俗。
闲斋窄窄澹生姿,虚牖茏茏映修竹。
-
闲看飞鹭浴新晴,芳草如茵一簟横。
昼永睡残无底事,风敲松子落楸枰。
-
并刀剪龙髯,长镵斲木瘿。
蝶粉糁玄霜,撚作松苓饼。
石臼碾轻尘,冰纨筛枯梗。
和以蜜脾脂,清沁灌肺冷。
微黄似鸦雏,丹的点妆靓。
-
搆室邻榛莽,为园亦于兹。
讵云久不窥,荒蔓良易滋。
禽鱼习主懒,花睡亦无时。
念我当远行,灌锄应属谁。
疏畦刚拣砾,删冗暂披枝。
-
秋风门巷足盘桓,散步留宾得并欢。
一叶渔舠藏树窅,几家茆屋傍溪寒。
杯同河朔差无暑,诗比兰亭罚稍宽。
尽日幽林人不见,青山闲对碧巑岏。
-
中原烽火自妖氛,羽檄飞书处处闻。
虎旅未闲金锁甲,龙池犹鍊水犀军。
天寒古戍连衰草,日落秋笳惨暮云。
六郡材官知不少,阿谁麟阁署奇勋。
-
湿烟含阁润,滑雨点林酥。
晴霁虽云好,空濛似此无。
泉堪供碧乳,饭亦出雕胡。
尽日闲吟眺,为欢尚未徂。
-
微雨洒春枝,芳菲遍水湄。
僧闲出定后,客韵到门时。
律在何妨酒,禅深益悟诗。
暝钟人始散,灯影照茆茨。
-
微雨暗复滴,长风吹不晴。
灯窗泉独语,林梦叶频惊。
傲岸非关癖,萧闲颇得情。
因之怀夙好,西郭有寒盟。
-
一为江路客,三负故园春。
水木谁闲主,禽鱼似避人。
庭添初植卉,门迓夙来宾。
本是栖迟地,翻令意转新。
-
幽清谁领略,空馆我同君。
水木闲添韵,禽鱼剧赴群。
诗怀看石貌,客履认苔纹。
一雨池烟澹,寒花对薄醺。
-
也知身是赘,何必更言家。
天外浮皆水,波心泊似槎。
俸贫难宠鹤,门冷任邮鸦。
雨过阶前绿,茸茸茁菜芽。
-
暖烟才著水,澹宕一痕春。
密树深藏寺,修篁翠映人。
拣沙鸿迹净,晒日鹭裳新。
渔子闲摇桨,沧波漾钓纶。
-
逢师寂无语,宴坐一炉香。
空水摇山户,闲云宿石床。
松因经腊古,草不待时芳。
向晚檐鸦息,闻钟未下堂。
-
铺设闲供具,常时净扫房。
竹间安茗灶,花下置藜床。
学演戏禽法,多传却老方。
昼长无事事,小步绕巡廊。
-
城市休相问,闭门事事疏。
向人求药草,课仆种盆鱼。
补壁悬新画,移床顿古书。
闲庭刚洒扫,纤月到前除。
-
买山余未得,溪上且闲居。
趁此登临兴,还来共息庐。
虚牖凉生枕,残灯夜伴书。
相留殊草草,相别意何如。
[明]
? ~ ?
李之世的诗文全集
共 1355 诗文