-
隔浦望不远,登舟行转深。
谁云剩溪水,有路通西林。
山馆遮红叶,人家住绿阴。
闲时亦一到,那解此幽寻。
-
秋色今如许,秋期闲未闲。
囊中时贮药,梦里亦寻山。
晓树迎霜早,寒潮带月还。
对景堪延赏,无然静掩关。
-
近山浮浅黛,远水淡微波。
地僻惟松菊,亭闲自薜萝。
桑间时引雉,池畔足笼鹅。
绝壁留题处,空惭和郢歌。
-
曲径转萧森。
幽栖傍竹林。
闲云一榻静,芳草半池阴。
旧好携尊入,新诗抱膝吟。
因知仲蔚宅,未许世人寻。
-
朱华涵绿浪,并泻一秋光。
澹冶生闲韵,清妍濯浅凉。
飘来枝影动,散去岸痕香。
水镜如同照,流波望正长。
-
宝刹开灵境,慈云护法堂。
僧闲不扫地,客到但焚香。
塔影澄秋霁,松阴散晚凉。
悠然息尘想,随意礼空王。
-
开径遥分竹,疏流近接堤。
雨含湘浦泪,春入武陵迷。
细荇鱼吹浪,高枝鹊借凄。
闲情应不减,风物每撩题。
-
踞石芘林任偃舒,一痕花影上衣裾。
几人把酒听山鸟,何处翻经响木鱼。
香馩嫩芽青茉莉,盘分细颖碧芙渠。
明窗真觉无馀事,倘许闲窥帐里书。
-
每到君庭日易曛,诗笺茶夹并芳尊。
兰因入室堪为友,竹近穿阶又抱孙。
帐下童乌能授易,客来凡鸟敢题门。
仍闻雅有闲功课,新注参同五万言。
-
陡崖一线透重关,自古梯航通百蛮。
民杂汉夷因产孽,地邻山泽易藏奸。
雕戈指日虹霓避,羽扇临戎将士闲。
黄木湾头时饮马,战袍微渍血花殷。
-
九十春光已半过,其如不饮负春何。
花容媚客偏能艳,酒盏逢欢恨未多。
寒逼蒳炉香易细,雨滋桐质调难和。
同君批抹闲风景,险思还将险韵磨。
-
踏遍闲原日未曛,松房宴坐不逢君。
半庭草色浮书带,满镜池光染墨云。
山鸟时能呼佛现,荷花也解沐禅芬。
清泉酌罢休言去,且为檀那草愿文。
-
信来渡海有奇缘,残梦依稀二十年。
诗以闲情追白傅,迹因流寓忆坡仙。
宜泉绿茗烹金粟,贴座青毡绽木棉。
浪说官贫无罪过,俸缗时给写书钱。
-
笑对蜗角逐名场,一叶寒江去共忙。
忧国尚衔腔里血,劳生难扫鬓边霜。
闲商饮户杯深浅,卧听更筹话短长。
酒祟诗魔降未得,羡君神力似金刚。
-
浪说浮生六十三,休将泡影恋虚潭。
颠毛秃尽那堪祝,卧胆尝来亦自甘。
果腹半飘黄麦饭,盖头一把白茆庵。
身前身后茫茫事,共剔寒灯五夜谈。
-
古岸沙崩路已漫,清川流水对潺潺。
人从荒落见残寺,僧带斜阳归故山。
为爱榕阴遮径密,偏怜鸟语伴经闲。
兰桡只在官桥外,问我来时过几湾。
-
刚著麻衣色尚鲜,发痕如黛额珠圆。
莲花座下参新偈,柳絮丛中悟夙缘。
上塔烧灯夸趫捷,随班礼佛让轻妍。
闲来学写华严字,匀蜡和香自碾笺。
-
疏篁成聚土成坳,半是城居半是郊。
名编水国非无籍,家住丛林氏有巢。
沙崩欲坠藤犹结,树冗频删叶又交。
隔窗梧露垂垂滴,且共研朱点易爻。
-
才见河流漫石矶,偏嫌黄叶点苔衣。
轻移舵尾旋开阵,转过风前又合围。
波面捎来云叠叠,长空掠处羽飞飞。
林园镇日闲相闹,陡觉秋霜气力微。
-
帘外青山草似茵,闲门车马寂无尘。
一官荒徼仍移病,千里还家不却贫。
院里莺声浑是旧,镜前华发总怜新。
玄亭此日堪携酒,莫厌侯芭问字频。
[明]
? ~ ?
李之世的诗文全集
共 1355 诗文