-
此地昔为别,经过倍怆颜。
人家平贴水,日影半衔山。
一雁来何处,扁舟去独闲。
殷勤江上鲤,寄信到松关。
-
岁晚怜家居,翛然一鹤如。
常时亲枕簟,经月罢琴书。
文债犹催逼,闲缘未断除。
应门频有报,花下驻朋车。
-
闲听阴虫绕砌鸣,悲来欲恸强吞声。
伊人已作经旬别,泉路今知第几程。
浪把前途伤幻梦,难将后会订缘生。
骑鲸若向三山去,应踏金鏊顶上行。
-
余自琼南括俸钱增扩园地仅寻丈许古树婆娑友人之所诃护也归理园事漫拈纪兴
依旧寒流浸石矶,淄尘未浣客边衣。
天涯飘梗随波转,海外浮槎隔岁归。
乍撤翳藤添爽豁,旋芟冗树洗痴肥。
偶然溪叟来相狎,闲弄竹竿到晚晖。
-
余自琼南括俸钱增扩园地仅寻丈许古树婆娑友人之所诃护也归理园事漫拈纪兴
为园湫隘不相宜,尺土寸株请益之。
券内金钱称俸羡,溪头古木藉朋私。
蜗虽涎壳终粘壁,蝉欲翳丛喜得枝。
拄杖行行闲独倚,老梅迎臈甫开时。
-
依然蒲稗类潇湘,半幅林庐画里藏。
绿沼雨迷荷萐路,黄云秋酿稻花香。
行穿密筱衣如染,吟对清流魄亦凉。
马首催人莺舌恋,闲官何事逐尘忙。
-
城隅半是水烟居,怪底先生掩敝庐。
性懒逢人多不栉,门常简出为无车。
南桥惯兑长腰米,北海新尝有翼鱼。
地僻官闲何所事,碧窗焚蒳了残书。
-
南国词曹属代兴,仙槎渺渺兴堪乘。
江山到处为闲主,瓴钵随缘伴衲僧。
芸笈笺经藏贝叶,竹窗题偈写溪藤。
惭余焚笔无新句,欲报璚瑶尚未能。
-
闲听风林笛一声,飞花片片递林轻。
樵人指点云生处,石齿参差路未平。
-
槐月浸阶凉不寐,晶晶虚牖写圆光。
缘心久断闲来梦,消得蒲团一味长。
-
寺里游尘滚滚忙,岩头别占好风光。
诗怀放却千峰外,且共闲僧话夕阳。
-
腻叶丛丛荔子湾,石梁咽处水潺潺。
闲来却忆宣城句,絮絮云生叠叠山。
-
刀尺闲抛委箧尘,犹馀丝缕一般新。
把来传玩人惊诧,却道分明腕有神。
-
十六年来但跏趺,荷衣坐破一团蒲。
绳床抛却猥眠虎,香钵常携欲饲乌。
菜甲淹留供碧盏,松鳞尽剥入丹炉。
西林有客闲过访,相对无言共撚须。
-
便可名愚谷,因之搆息庐。
垂萝丝匝户,细草蔓萦裾。
独抱丘中赏,依然濠上居。
看花频梦蝶,洗墨自衔鱼。
小筑偏临水,荒台迥瞰虚。
-
檐角银蟾透画棂,龛灯才了佛前经。
宵长犹剩闲功课,共把新题写素屏。
-
浊醑一觞歌一曲,人生两事亦云足。来日苦短去日多,有酒不饮欢不歌。
吁嗟人生奈乐何。床头有金瓶有粟,终日忧生犹不足。
侬今不饮有何欢,侬若不歌便当哭。生不必逢李太白,亦不必逢贺知章。
今人岂必古人让,不见西良俞季郎。季郎胸中一物无,斋头黄卷与青壶。
闲来对酒发长咏,歌罢墙头又自沽。不署苦吟先生,不狎高阳酒徒。
-
著书十万付名山,何如抱策叩燕关。
浮名千秋俱等闲,但取黄金系肘后。
还留白眼向人间,蔡公一言夺封侯。
苏生十上仍不收,世间巧拙皆自谋。
生憎子云老执戟,草玄卧阁风飕飕。
-
兀兀棱棱一古瓦,是谁良工范而冶。塼沙摸土近千年,可惜沈霾尘土下。
怜君清高雅相宜,中庭贮水漾沦漪。浇花芳径添新润,洗砚闲斋澹古姿。
世人贵耳不贵目,纷纷好古翻成俗。不见魏朝宫寝久无踪,后人埴瓦犹炫鬻。
-
何人高敞苾云堂,云窗雾栋驾虹梁。
白目看云卧不足,晴天云景悬清光。
团云隐隐如倾盖,飞甍直豁翔云外。
谁向云林种白榆,谁引云槎泛碧海。
朝朝暮暮云重重,云来云去杳无踪。
[明]
? ~ ?
李之世的诗文全集
共 1355 诗文